Površina: 1,77 km2
Dužina obale: 9,1 km
Koeficijent razuđenosti: 1,92
Najviši vrh: Veli vrh (84 m)
Broj stanovnika: –
Rt Škrovada
Sit je po površini šesto ostrvo kornatskog arhipelaga. Položen je između Pašmana, od koga je udaljen 2,4 km i Žuta udaljenog oko 3,4 km. Dug je 3.650 m tako da je, iza Kornata, Žuta, Jadre (Piškere) i Kurbe Vele, peti po dužini među kornatskim ostrvima. Prosečna širina je oko 500 m, te je kao i Piškera duguljast i uzak. Sastoji se od samo jedne gorske kose, kojoj se najviša uzvisina Veli vrh (84 m) nalazi na jugoistočnom delu ostrva, središnje brdo Vlašić visoko je 78 m, a Borovac na severozapadu 60 m. Obala nije znatnije razuđena, osim kod uvale Pahaljica (Čitapićev porat) na severu ostrva. Oko 400 m prema jugoistoku od Sita je ostvce Šćitna, sledi od nje 450 m udaljen Gangarol. Na jugozapadu od zapadnog dela ostrva na udaljenosti od tek 200 m je Borovik, na koga se nastavlja Brušnjak. Sa zapadne strane je Balabra Vela.
Čitava kornatska ostrvska grupa imala je 1824-1830. godine oko 73,21 ha obrađenih površina, od čega na Situ tek 0,3 ha (30 ari). Za sledećih 70 godina, tj do 1897. godine, obrađena površina na svim kornatskim ostrvima povećana je tek na 95,46 ha, od čega na Situ samo 0,1 %.
Zna se da su naslednici zadarske porodice Civaleli 1767. godine iznajmili Sit J. Marušiću iz Murtera, s tim da mu je zabranjena seča drva za prodaju. 1824. godine vlasnik ostrva bio je šibenski plemić Božo Dominis. On je 1851. godine prodao Sit meštanima Murtera, Betine i Zaglava. Sedamdesetih godina XX veka pašnjaci i obrađene površine bili su podeljeni između 11 porodica iz Murtera, koje su na najpogodnijim položajima ispred svog dela same ili zajedno sa komšijom podigle kućice sa cisternama i malim pristaništima za čamce. Danas na Situ postoje četiri takve “oaze”: Čitapićev (Kovačev) porat na severnoj strani ostrva u uvali Pahaljica; Balabokin porat na zapadnoj strani ostrva uz prolaz Bela Boka; Dulukin porat (Dulukino) na južnoj strani ostrva i Dunđurin porat u istoimenoj uvalici na sredini jugozapadne obale.
Nasukani trajekt “Marko Polo”
Ovo ostrvo se u dokumentu iz XI-XV naziva Sijt, a u svim katastarskim mapama, topografskim i geografskim kartama Sit. Naziv ostrva nema nikakve veze sa našim pridevom sit, već je dobio ime po jednoj vrsti trave koja se naziva sita (Junceum) i od koje se i izrađuju sita. Ime ostrva se može tumačiti i latinskim prošlim pridevom ili imenicom situs u značenju položen, položaj.
Između Sita i Pašmana proteže se Pašmanski kanal, kojim prolaze svi veći brodovi na putu zadarskim arhipelagom, jer je dubok, bez plićaka i hridi i siguran za plovidbu. Naprotiv, u Sitskom kanalu, koji se proteže između Sita i Žuta ima veći broj hridi i plićaka, pa je plovidba u njemu teška i opasna. Ni danju se malim brodovima ne preporučuje plovidba ovim kanalom, osim ukoliko se dobro ne poznaje obala.
U tri popisa zabeleženi su stanovnici na ostrvu: 1890. (2), 1910. (15), a 1931. godine čak 38.
2009. godine Jadrolinijin trajekt “Marko Polo” koji je saobraćao na liniji Rijeka – Split – Dubrovnik – Bari nasukao se dva sata iza ponoći na Sit samo 30 m od jedine kuće na tom delu ostrva.
Na Situ ima desetak kuća, od toga je jedan broj predviđen za najam. U uvali Pahaljica nalazi se jedna takva kuća, a postoji još jedna koja je udaljena oko 50 m, ali se ne iznajmljuje. Kuća ima WC, terasu, spoljni tuš, roštilj i sopstvenu rivu za brod. U kuhinji su šporet i frižider na gas. Struja je na 12 V i dobija se pomoću solarnog panela. Upotreba vode je iz cisterne, vode ima dovoljno, ali se treba racionalno koristiti. Transfer do kuće i nazad organizovan je brodom (javnog prevoza nema), a cena transfera u oba pravca gliserom je 200 €.
U blizini najjužnijeg rta Sita, koji se zove rt Sit ili rt Škrovada, takođe se nalazi kuća koju je moguće iznajmiti. Od ove kuće postoji staza do Velog vrha (84 m), najviše tačke ostrva, a dužina staze je oko 1300 m.
