Verovatno najmanje poznata grčka ostrvska grupa su Diapontijska (grčki Διαπόντια νησιά, u prevodu Udaljena ostrva) ili Otonska ostrva, koja leže severozapadno od Krfa, između Jonskog i Jadranskog mora. Samim tim ova ostrvska grupa predstavlja najudaljenija grčka ostrva u pravcu severozapada i najzapadniju tačku Grčke.

Na jedina tri naseljena ostrva, a to su Otoni, Erikuza i Matraki, danas živi oko 1.200 stanovnika. Pored ova tri naseljena ostrva, postoji još jedan broj nenaseljenih, a u grupi se nalazi i značajan broj morskih grebena i stena (Diakopo, Diaplo, Karavi, Kastrino, Leipso, Ostrako, Plaka, Plateia i Tracheia).

Maslinjaci i čempresi na Erikuzi podsećaju na tirkizni raj. Trebalo bi upoznati apsolutnu tišinu i prirodu ostrva Matraki i diviti se spektakularnom pogledu sa ruševina tvrđave na ostrvu Otoni.

Jedina redovna brodska linija koja povezuje ova ostrva je sa Krfom.

M A T R A K I

Ostrvo Matraki je potpuno izolovano mesto severozapadno od Krfa. Čak i u špicu sezone posećuje ga veoma mali broj turista. Na ostrvu nema autobusa i gotovo da nema automobila, tako da se turisti kreću pešice ili privatnim sredstvima (čamac ili motocikl). Nekoliko soba za najam može se pronaći oko luke. To su jednostavne sobe sa osnovnim sadržajem.

Najlepša plaža na ostrvu je Portello. Ostale plaže su uglavnom šljunkovite, ali nude mnogo privatnosti.

Geografija

Мatraki (grčki Μαθράκι) je najmanje naseljeno Otonsko ostrvo. Površina ostrva iznosi samo 3,1 km², a sa susednim nenaseljenim ostrvima, od kojih su najznačajniji Diaplo, Diakopo, Tracheia i Plateia  opština ima površinu od 3,5 km². Od severozapadne obale velikog ostrva Krf (rt Arilas) udaljeno je oko 8 km. Dužina ostrva u smeru sever-jug iznosi 3,5 km, a najveća širina ostrva premašuje 1 km.

Najviši vrh na ostrvu je uzvišenje Vuno ili Samotraki, čija visina iznosi 152 m.

Stanovništvo uglavnom živi u dva mala sela. Malo selo u severnom delu ostrva, blizu luke, zove se Kato Mathraki (Gornji Matraki), a seoce u južnom delu ostrva nosi ime Ano Mathraki (Donji Matraki).

Tokom letnjih meseci na peščanim plažama jaja polažu morske kornjače.

U prvom planu je ostrvo Diakopo (3,5 ha), iza njega je Diaplo (Diapolo) površine 0,31 km² i najvišom tačkom od 23 m, u pozadini je Krf

Istorija

Nema dokaza da je Matraki bio naseljen u drevna vremena ili tokom Srednjeg veka. Matraki su u poslednja dva veka naselili stanovnici obližnjeg ostrva Otoni. Oni su na ostrvu Matraki imali zasade maslina i kasnije su počeli da duže borave i žive na ovom ostrvu i zidaju kuće.

Tako je ostrvo naseljeno, ali stanovnici i danas imaju limitirani komfor. Struja je došla na ostrvo tek sredinom sedamdesetih godina prošlog veka. Većina ljudi odlazi do Krfa za svakodnevne potrebe, čak i kod doktora.

Poreklo imena ostrva je nepoznato, ali prema narodnoj tradiciji, dolazi od reči anthrakia, jer je u prošlosti ostrvo bilo spaljeno. Matraki je postao deo Grčke 1864. godine, kada su Jonska ostrva ustupljena Grčkoj od strane Britanaca. Danas je spokojno i mirno mesto za odmor.

Na ostrvu se 13. jula proslavlja dan Svetog Spiridona. Posle obreda u crkvi fešta se nastavlja sa tradicionalnom muzikom, plesom i bogatom trpezom!

Stanovništvo

Po poslenjem popisu stanovnika na ostrvu je bilo 329 stanovnika, što dovodi do neverovatne gustine naseljenosti od 106 stanovnika/km². U odnosu na popis obavljen 2001. godine, broj stanovnika se uvećao za 10% (bilo je 297 stanovnika).

Broj stanovnika dat je u popisu zbirno za celo ostrvo.

Privreda

Najznačajnija privredna delatnost na ostrvu koja donosi prihode stanovništvu je poljoprivreda (uzgoj maslina), ali takođe i turizam, koji na ovom ostrvu nije mnogo razvijen. Turisti najčešće ostaju na ostrvu svega nekoliko sati, pa se vraćaju na Krf. Za osveženje na raspolaganju stoji par taverni. Stanovništvo se bavi i ribarstvom. Značajan broj emigranata poreklom sa ostrva nalazi se u inostranstvu, pa nije zanemarljiv procenat stanovnika ostrva koji primaju finansijsku pomoć od rodbine iz inostranstva.

Saobraćaj

Brodska veza postoji sa glavnim gradom Krfa, ali je dosta zavisna od vremenskih prilika. U letnjim mesecima postoji i brodska veza sa turističkim mestima na severnoj obali Krfa (Agios Stefanos i Sidari).

Iz luke Agios Stefanos mali brod “Pegasos” za Matraki saobraća ponedeljkom i petkom sa polaskom u 10:45 h, a povratak je u 14:30 h. Vreme putovanja je 45 minuta, karta košta 5 €, a nije moguće prevoziti kola.

Iz nove luke u gradu Krfu do Otonskih ostrva saobraćaju trajekti “Alexandros II” (na slici) i “Alex II”. Polasci iz Krfa  su utorkom i četvrtkom u 7 h (povratak je u 13 h), petkom u 16 h (povratak je u subotu u 9 h) i nedeljom u 9 h (povratak je u 17 h). Putovanje traje oko 3 sata, a karta košta 10 €. Moguće je prevoziti kola, ali je savet da se to ne radi. Sva rastojanja na ostrvu su mala i svuda se stiže posle par minuta hoda. Najduže rastojanje je 5 km (1 sat hoda).

Oba sela na ostrvu, Kato i Ano Mathraki, povezana su putem sa lukom.

Matraki je lepo ostrvo za ljude koji uživaju u šetnji. To je zeleno ostrvo sa prelepom prirodom i ima mnogo borova i čempresa. Sa puta koji vodi od luke do sela Ano Mathraki i Kato Mathraki, postoji nekoliko puteva koji idu ka plažama, uvalama i lukama.

Ostrvska luka

Da bi se Matraki obišao peške potrebno je samo 3-4 sata. Bez obzira da li je smeštaj pored mora, u blizini luke, ili na brdu, prema selu Kato Mathraki, svi delovi ostrva su lako dostupni pešice. Jedini postojeći dobro asfaltirani put pruža se duž ostrva i do većine glavnih lokacija. Ukupna dužina svih asfaltiranih puteva na ostrvu iznosi oko 13 km.

Plaže na severozapadnoj obali, stara luka i slikoviti Ano Mathraki sa seoskom crkvom i grobljem na vrhu brda mogu se obići bez automobila! Na ostrvu nema taksija i ne postoji rent-a-kar agencija. Međutim, bicikl, motor ili automobil mogu se iznajmiti na Krfu i prebaciti na Matraki trajektom.

Ostrvo nudi lepe pejzaže na istoku, od jutra do mraka, preko bistrog mora do zapadne obale Krfa. Na severoistoku i severozapadu se vide kao u magli obrisi ostrva Otoni i Erikuza. Na zapadnoj obali ostrva jutra i večeri daju pogled na malo satelitsko ostrvo Tracheia sa iznenađujućom igrom svetlosti i senke. U unutrašnjosti ostrva borovi su pokrili brda i njihov miris je poslastica od proleća do jeseni.

Mathraki je poznat po peščanoj plaži dugoj 2 km, koja se proteže duž istočne obale ostrva, gde na pojedinim mestima stene prave hlad. Na zapadnoj obali ostrva, nakon nekoliko minuta hoda od crkve u selu Kato Mathraki, stiže se do raznovrsnih plaža prekoputa satelitskog ostrva Tracheia.

Bogato more oko ostrva i neverovatno morsko dno pružiće jedinstveno ronilačko iskustvo, bez obzira da li se nosi maska ili oprema za podvodni ribolov.

Na ostrvu Matraki kafići i restorani se mogu pronaći na različitim lokacijama. Samo je potrebno uživati u scenariju letnjeg jutra ili popodneva, uz kafu ili omiljeno jelo!

Dakle, sve što je potrebno da se uradi je da se na glavu stavi avanturistička kapa, nazuju planinarske cipele i avantura može da počne!

PLAŽE

Plaže na ostrvu Matraki su čuvene po kristalnoj vodi i neverovatnoj prirodnoj pozadini. Najpoznatija plaža je Portello, koja se proteže u velikoj dužini. Ostale plaže na ostrvu su uglavnom stenovite uvale. Do svih plaža na ostrvu moguće je doći pešice iz luke.

Portello:

Lokacija: Na istočnoj obali ostrva.

Opis: Portello zadivljuje posetioce velikom dužinom, kristalnom vodom i peščanom obalom. Zapravo, ovo je jedina peščana plaža na ostrvu. Do plaže je moguće doći asfaltnim putem ili pešice iz luke.

Portello je najpoznatija plaža na ostrvu Matraki, a nalazi se na istočnoj obali ostrva. To je najduža i jedina peščana plaža na ostrvu, sa kristalno čistom vodom i okružena bujnim zelenilom. Velike dimenzije plaže i bujna okolina impresioniraju na prvi pogled.

Nekoliko kuća je blizu obale, a jedna je prikazana na slici.

Do plaže je lako doći bilo iz luke ili sela.

Arvanitiko:

Lokacija: Na jugoistočnoj obali ostrva.

Opis: Arvanitiko ima stenovitu obalu do koje je lako stići čamcem ili pešice iz sela. Čista voda, divlji pejzaž i miran ambijent privuče tek nekolicinu posetilaca.

Arvanitiko je mala plaža na jugoistočnoj obali ostrva Matraki. Sa čistom vodom, ali relativno divljim krajolikom punim stena, ova plaža privlači samo određenu grupu ljudi, uglavnom onih koji traže odmor i potpunu izolaciju. Takođe je idealna za ljubitelje prirode. Do ovog prelepog rta dolazi se zemljanim putem.

Agouridi:

Lokacija: Na jugozapadnoj obali ostrva.

Opis: Agouridi je mala uvala koja ima i peščane i šljunkovite delove i idealna je za potpunu izolaciju. Voda je kristalna, a formacije stena oko plaže kreiraju divno mesto za opuštanje.

Agouridi je mala plaža. Kristalno čista voda i stenovita pozadina formiraju lepu uvalu za potpunu izolaciju. Kao i do svih ostalih plaža na ostrvu, i do plaže Agpouridi moguće je doći pešice ili čamcem. Plaža je udaljena oko 800 m jugozapadno od sela Ano Mathraki. Na plaži nema nikakvih turističkih sadržaja.

Apidies:

Lokacija: Na jugozapadnoj obali ostrva.

Opis:  Apidies je kamenita plaža na pešačkoj udaljenosti od sela Ano Mathraki.

Plaža Apidies nalazi se na jugozapadnoj obali ostrva Matraki, oko 1 km severozapadno od sela Ano Mathraki. Ova kamenita plaža ima čistu vodu i okružena je sa mnogo zelenila. Mala luka pored plaže predstavlja sigurnu zaštitu za ribarske brodove koji su u njoj usidreni.

Kontrakas:

Lokacija: Na zapadnoj obali ostrva.

Opis: Kontrakas je mala kamenita uvala sa kristalnom vodom, okružena zelenilom. Do plaže Kontrakas postoji asfaltni put.

Smešten na zapadnoj obali ostrva, Kontrakas je lepa mala uvala sa kristalnom vodom. Zeleni ambijent stvara divno mesto za opuštanje i uživanje u potpunoj izolaciji.

Iako do plaže postoji asfaltni put, udaljenost od bilo kog dela ostrva je dovoljno mala da se može doći pešice. Naprimer, rastojanje od luke iznosi oko 1,5 km.

Fyki:

Lokacija: Na severozapadnoj obali ostrva.

Opis: Fyki je veliki zaliv sa nekoliko stena u moru. Čista voda i lep ambijent privlače tek nekoliko kupača, koji dolaze peške iz luke ili čamcem.

Fyki je velika uvala na severozapadnoj obali ostrva Matraki. Stenovito okruženje, čista voda i zelenilo obezbeđuju idealnu nedirnutu prirodu i priliku za potpunu izolaciju.

Do plaže Fyki lako je doći pešice iz luke ili sela Kato Mathraki.

O T O N I

Otoni je kamenito ostrvo sa puno maslina i predivnim plažama. To je najveće i najzapadnije Diapontijsko ostrvo. Većina ljudi živi od ribolova i uzgoja maslina. Nekada je na ostrvu bilo mnogo borova i čempresa, pa se drvo izvozilo, ali je veliki požar koji je besneo širom ostrva uništio veliki deo originalne šume.

Geografija

Otoni (grčki Οθωνοί, sa naglaskom na poslednjem slogu, italijanski Fanò ili Othoni) je najzapadnija tačka Grčker. Površina ostrva je 10 km². Dužina ostrva u smeru zapad-istok iznosi oko 5 km, dok je najveća širina 4 km. Najviša tačka ostrva, a ujedno i najviši vrh ove male ostrvske grupe je Imerovigli (ili Merovigli) sa 393 m nadmorske visine.

Otoni je prilično udaljen od ostalih ostrva i kopna. Najbliže mu je ostrvo Matraki (oko 11 km), zatim Erikuza (12 km). Do Krfa ima više od 20 km, do albanske obale oko 35 km, a do italijanske obale blizu 80 km.

Ostrvo je gotovo potpuno prekriveno stablima koje daju malu vrsta maslina (Olea microcarpa), sa visokim sadržajem visoko kvalitetnog ulja, što je uobičajeno na svim Jonskim ostrvima. Masline su gusto zasađene tokom vladavine Venecije, tako da je većina stabala stara 300-400 godina i prelazi visinu od 7 m. Čempres i voće rastu na gotovo svim planinskim padinama. Visoki dud i nar se mogu pronaći u gotovo svim oblastima i baštama, u kojima se gaje mnoge vrste voća i povrća. Karakterističan je veliki kupus. Većina kuća ima, umesto tendi, ima “pergole” sa vinovom lozom. Origano, žalfija i mnoge druge biljke takođe su zastupljene na ostrvu.  

Otoni je prva stanica u jugoistočnoj Evropi na migratornom putu ptica selica iz Libije, posebno za grlice. Tu su i tetreb i šljuka tokom zimskih meseci, zatim sokolovi, ptica pčelarica, gavran i nekoliko vrsta orlova. Na ostrvu ima zečeva i kunića. Najčešći vrsta reptila je poskok. Morski sisari su primećeni sa obale ostrva, uključujući i delfine, najmanje tri vrste ajkula (uključujući bele ajkule), dok je sporadično u blizini pećine Kalipso primećena morska medvedica. U okolnom moru se mogu pronaći skoro svi tipovi morske faune, kao što su orada, barbun, arbun, hobotnica, murina, raža, jastog. Značajno je prisustvo školjki i morskih ježeva. Zooplankton je prisutan u malim uvalama ostrva, a posebno njime obiluju alge noću. Kada je more mirno plankton osvetljava morsko dno.

Imerovigli, najviša tačka Otonskih ostrva

Istorija

Prvi naziv ostrva prema drevnim tekstovima (Hesychius, III vek p.n.e) je Othronos, Othronoi a po Prokopiju je Othoni (VI vek). Prema Pliniji (I vek) naziv ostrva je Thoronos. Drugi nazivi su Fidonisi (ostrvo zmija) zbog brojnih zmija na ostrvu i Fano (lampa) koji se koristio u međunarodnim poveljama i kod Italijana zbog svetionika na ostrvu. Postoje mišljenja da naziv ostrva dolazi od reči ekran (grčki Οθονη) kao Othones, što liči na to da su lokalni mornari tako zvali jedra svojih jedrilica.

Kalipso i Odisej

Otoni se spominje u mitologiji. Prema legendi, on je ostrvo nimfe Kalipso koja je živela u velikoj pećini. Odisej se u nju zaljubio i proveo je sedam godina kao zatvorenik. Homer zove to ostrvo Ogygia. Po njegovim spisima na ostrvu Ogygia je bio jak miris čempresa, a ostrvo Otoni upravo obiluje čempresima. Odisej je napustio ostrvo na splavu i nasukao se na Krfu. To je dodatni element koji opravdava legendu da Otoni je Ogygia, zbog malog rastojanja između dva ostrva.

Početkom drugog milenijuma naše ere ostrvo je bilo u posedu Franaka (XI vek) i Mlečana (XII vek), a često je stradalo od upada gusari. 1537. godine turska flota pod komandom admirala Hayreddina Barbarosse masakrirala je stanovnike ostrva nakon duge borbe. U okrugu Stavros, na nadmorskoj visini od 217 m, beli kameni krst (na slici) podseća taj događaj.

Poslednjih naseljenici ostrva su očigledno sa Paksosa i iz Janjine, Parga i Epira. Posle bitke kod Nafpaktos 1571. godine, kada je turska flota je uništena, ostrvljani su počeli slobodnije da se kreću. Zatim su stanovnici ostrva Otoni kolonizovali druga dva mala ostrva, Erikuzu i Matraki. 1815. godine  Englezi su osvojili Otoni i poslali su na ostrvo bolesne vojnika na oporavak zbog dobre klime. Ugovorom potpisanim 29. marta 1864. godine između tri sile (Engleska, Francuska, Rusija) i Kraljevine Grčke, Diapontijska ostrva definitivno su ušla u sastav grčke države.

Otoni su proslavili njegovi stanovnici u pomorskoj istoriji, a sa stanovnicima okolnih ostrva su učestvovali u brodarstva (1880-1990). Interesantno je da nije bilo porodice bez mornara. Isto tako, mnogi stanovnici ostrva su bili na visokim funkcijama na ratnim brodovima. Glavna pomorska zanimanja bila su mornar, narednik ili inženjer. Takođe su stanovnici ostrva bili brodovlasnici i imali su veliki broj komercijalnih parobrodova koji su saobraćali do mnogih mediteranskih luka. Na žalost, tokom ovih decenija istorije koje su ispisali na moru, bilo je žrtava zbog brodoloma usled nemarnosti i nepažnje onih koji su odgovorni.

Stanovništvo

Poslednji popis iz 2011. godine zabeležio je na ostrvu 392 stanovnika. Broj stanovnika dat je u popisu zbirno za celo ostrvo, iako na ostrvu postoji (ili je postojao) veći broj naselja.

Luka ostrva leži na istočnoj obali i zove se Ammos. U ovom malom naselju se nalazi crkva Svete Trojice, a takođe ima nekoliko radnji, hotel, nekoliko taverni, pošta, bankomat, policijska stanica i medicinski centar. Postoji atraktivna peščana plaža u selu.

Chorio ili Horio (grčki Χωριό) je bilo prvo naselje i nezvanična prestonica ostrva. Na vrhu brda Chorio je pravoslavna crkva Svetog Georgija sagrađena 1864. godine. Chorio je udaljen oko 7 km od luke Ammos i oko 2 km najvišeg vrha ostrva, Imerovigli.

Naselje se zove Chorio (selo), jer je bilo prvi selo na sotrvu. Na početku njegovog postojanja nije bilo drugih sela na ostrvu. Ime se zadržalo do danas.

Demonim za meštane je Chorianos, u množini Choriani. Svi oni imaju isto prezime Katechis, pošto su rođaci!

Prvi naseljenici su odlučili da grade kuće na ovom mestu zbog brojnih napada gusara. Ovo brdo je bilo jedino mesto koje je u tom trenutku izgledalo bezbedno za život, jer ne postoji optička vidljivost sa morem. Kasnije su se podizala naselja na drugim mestima na ostrvu (npr. Dafni).

Glavno zanimanje meštana bio je uzgoj maslina i proizvodnja maslinovog ulja, a neki od njih imali su privatne prese za ceđenje ulja pored kuća. Drugi deo muške populacije Choria su bili pomorci (kapetani, inženjeri itd) kao i drugi ostrvljani.

Kuće u selu su tradicionalnog izgleda i imaju dosta sličnosti sa krfskom tradicionalnom arhitekturom. Kuće su blizu jedna drugoj, pošto su svi vlasnici rođaci.

Pravoslavna crkva Svetog Georgija sagrađena je na najvišem vrhu brda, odakle se može uživati u pogledu na druge delove ostrva, Krf, Erikuzu, Matraki i Jonsko more. Dosta posetilaca i meštana posećuje najviši vrh ostrva, Imerovigli (392 m), do koga je potrebno iz sela pešačiti oko 2 km. Staza je uređena na privatnu inicijativu meštana.

Još jedno odlično mesto je Iliovasilema (zalazak sunca) koje se nalazi oko 200 m od Chore sa predivnim pogledom na Jadransko more.

Privreda

Većina Otonaca (po lokalnom dijalektu Tonijaca) je emigrirala na Krf, u Atinu i u inostranstvo (posebno u SAD) zbog nezaposlenosti (1900-1960). Glavno zanimanje je bio uzgoj maslina i proizvodnja maslinovog ulja. Većina ljudi tog vremena bavila se nautičkim zanimanjima (mornar, stolar, kapetan, skiper itd) i radila je na komercijalnim i ratnim brodovima. Osnovna zanimanja sadašnjih stanovnika su turizam, ribolov i uzgoj maslina. Ranije je bilo značajno gajenje vinove loze, pčelarstvo i stočarstvo.

Saobraćaj

Do ostrva Otoni se može doći iz luke grada Krfa trajektom “Alexandros”, a red vožnje je dat kod opisa ostrva Matraki. Put do ostrva traje oko 4 sata, jer se trajekt prvo zaustavlja na drugim ostrvima, a Otoni je poslednji na listi.

Takođe leti postoji veza iz luke Agios Stefanos na Krfu. Na ostrvu postoji luka u okrugu Avlakia (sa ribarskom lukom), za nekoliko manjih privatnih jahti i brodova. Ostrvo ima heliodrom za hitne slučajeve. Asfaltni putevi pokrivaju pojedine delove ostrva, njihova ukupna dužina je oko 12 km. Staze i zemljani putevi povezuju trinaest malih sela i plaže na ostrvu.

Ostrvo je potpuno elektrifikacirano, ima telefonsku mrežu sa pristupom Internetu.

Heliodrom

Znamenitosti

• Plaža Aspri Ammos beach (dostupna samo brodom) na zapadnoj obali ostrva.
• Crkva Svete Trojice (1892) u Ammosu.
• Crkva Svetog Georgija (1864) u sele Chorio.

• Luka Ammos je najgušće naselja oblast sa malim hotelima, restoranima, agencijom za rentiranje bicikla, kafićima, policijskom stanicom, ambulantom i lučkom kapetanijom.
• Škola Othoni (1912) u Ammosu.
• Iliovasilema (zalazak sunca) u selu Chorio.
• Crkva Svete Petke/Agia Paraskevi (i stari kameni mlin) u selu Damaskatika.
• Ruševine venecijanske tvrđave na krajnjem severoistoku ostrva iznad rta Kastri na vrhu brda na nadmorskoj visini od 100 m.

• Svetionik (izgrađen 1872). Oduvek je bio važan svetionik zbog pozicije između Italije i Krfa / Grčke.  Danas radi na struju, ali se u prizemlju još uvek nalazi stari reflektor.

• Pećina Kalipso, u blizini plaže Aspri Ammos. Pećina je dugačka oko 100 m i visoka bar 20 m.

• Crkva Device Marijea (Panagia) u selu Dafni.

PLAŽE

Većina plaža na ostrvu dostupna je čamcem, uključujući Ammos, Molos, Kamini, Kanoula, Kontoskes, Rogi, Fyki, Xilosermi i Aspri Ammos. Otoni je poznato ostrvo za podvodnu fotografiju zbog neobične geomorfologije morskog dna i brojnih pećina. Ostale tačke interesovanja su Moshopontikas, Xylosermi, zaliv Fyki (u kome se nalazi potopljena olupina broda “Sarah”). Othoni je često posećivao francuski prirodnjak Jacques Cousteau sa svojim istraživačkim brodom “Calypso”.

Plaža Fyki

Plaža Ammos

Plaža Aspri Ammos (Kalipso)

E R I K U Z A

I dok je Otoni najzapadnije grčko ostrvo, Erikuza “nosi titulu” najsevernijeg grčkog ostrva!

Geografija

Еrikuza (grčki Ερεικούσσα) je najsevernije ostrvo Otonske grupe ostrva, a samim tim i najsevernije ostrvo Grčke.

Ostrvo je od severne obale Krfa (jugoistočno od Erikuze), ostrva Matraki (jugozapadno) i Otoni (zapadno) otprilike podjednako udaljeno i to rastojanje iznosi 11-12 km. Obala Albanije udaljena je oko 27 km.  Dužina i širina ostrva su gotovo podjednake i iznose oko 2 km, što ostrvu daje površinu od 3,7 km², dok je površina opštine 4,4 km². To ga čini drugim po veličini ostrvom male Otonske grupe. Najviša tačka ostrva je uzvišenje Merlera (što je ujedno i italijanski naziv za ostrvo), čija visina iznosi 130 m.

Erikuza je zeleno ostrvo sa šumom borova i čempresa, ali i sa mnogo maslina.

Stanovništvo

Poslednji popis iz 2011. godine zabeležio je na ostrvu 496 stanovnika, što znači da na Erikuzi ima više stanovnika nego na ostrvima Matraki i Otoni. Slično kao i za ova dva ostrva, i ovde je broj stanovnika prikazan za celo ostrvo, tako da nije jasno koliko stvarno ima sela na ostrvu. Spominje se sedam sela na ostrvu, ali je nepoznato da li u tim selima još ima stanovnika. Tih sedam sela su prilično retko turistički posećivana, pa su zbog toga zadržala atribut veoma mirnih mesta.

Glavno i jedino naselje pristojne veličine zove se Erikuza. Ovo selo leži više u kopnu, istočno od luke, na oko 200 m udaljenosti. Mnoge kuće u sedam sela na ostrvu su vlasništvo bogatih Grka, koji tu provode letnji odmor.

Privreda

Većina ljudi na Erikuzi života od poljoprivrede i to prevashodno od uzgoja maslina. U znatno manjoj meri su razvijeni ribarstvo i turizam.

Ko želi da provede odmor na Erikuzi može da iznajmi sobu.

Saobraćaj

Luka u kojoj pristaju brodovi nalazi se u uvali na jugozapadu ostrva i zove se Porto.

Brodska veza sa ostalim ostrvima postoji zavisno od lepog vremena. Redovan prevoz obavlja se glavnim gradom ostrva Krfa, a za vreme letnje sezone postoje i linije do mesta na severnoj obali Krfa. Brod koji se zove “Sea Away” tokom leta saobraća iz luke Sidari na severnoj obali Krfa do Erikuze. Putovanje traje oko 40 minuta. Navodno postoje izleti brodom i iz mesta Acharavi, takođe na severnoj obali Krfa.

Iz grada Krfa do Erikuze saobraća već pomenuti trajekt “Alexandros”, a putovanje traje oko 2:45 časa. Red vožnje je dat kod opisa ostrva Matraki.

Na samom ostrvu nema asfaltnih puteva.

Heliodrom se nalazi odmah iznad luke

PLAŽE

Ostrvo ima dve lepe velike plaže, jednu u luci Porto, a druga se zove Braghini. Oba imena su italijanska i datiraju iz perioda Mletačke vladavine. To su peščane plaže koje su okrenute prema jugu i samim tim pesak može da bude izuzetno vreo. Na plažama ne postoje suncobrani i ležaljke za iznajmljivanje, ali se u luci nalazi konoba. Braghini nije mnogo posećena plaža, zbog svog položaja, dalje od glavnog dela ostrva.

Morska voda oko ostrva providna je poput stakla.

Plaža u luci Porto

Braghini

Fyki