Anafi je malo grčko ostrvo u jugoistočnom delu Kiklada, blizu Santorinija. Zbog male veličine i malog broja stanovnika, Anafi je ostalo čisto ostrvo, netaknuto masovnim turizmom. Ima samo jedno naselje i brojne kristalne plaže duž obale. Turizam nije uopšte organizovan i posetioci znaju da će na ovom alternativnom mestu pronaći samo nekoliko turističkih objekata. Idealan je za nudiste i slobodne kampere. Do većine plaže dolazi se pešice. Jedino naselje Chora izgrađeno je na padinama brda i nudi prekrasan pogled na Egejsko more. Odmor na ostrvu Anafi nudi svu moguću privatnost i opuštanje koje je potrebno.

Geografija

Anafi (grčki Ανάφη) je usamljeno ostrvo Kiklada, oko 22 km istočno od Santorinija. Površina ostrva je 38,6 km², dok je dužina obale 32 km. Koeficijent razuđenosti je 1,45 i najmanji je među 25 najvećih ostrva Kiklada (za koje postoji podatak o dužini obale, pa je moguće izračunati koeficijent razuđenosti). I zaista, kada se pogleda karta ostrva, Anafi nema nijedan malo veći zaliv.

Ostrvo, moglo bi se reći, ima oblik ribe, gde poluostrvo na istočnom kraju predstavlja rep ribe. Dužina u smeru istok – zapad iznosi 12 km, dok u smeru sever – jug najveća širina iznosi 7 km. Najviši vrh ostrva je Vigla (581 m).

Južno od ostrva Anafi nalazi se nekoliko manjih nenaseljenih ostrva koja mu pripadaju: Ftena je udaljena 3,6 km, Pachia (najveće od njih) 7,5 km, a Makra 8,5 km. Veća ostrva Kiklada Amorgos i Ios, kao i Astipalaja, koja pripada Dodekanezu, udaljena su preko 40 km. Luka Pirej je udaljena 155 nautičkih milja (oko 290 km).

Zajedno sa susednim Santorinijem, stari geografi nisu Anafi svrstavali u Kiklade, već u – Sporade!? To je jedina promena tokom venecijanske vladavine krajem srednjeg veka.

Poluostrvom na istočnom kraju ostrva dominira monolitna stena Kalamos, visine 420 m. U Mediteranu veća od nje je samo Gibraltarska stena. Na vrhu ovog masiva smeštena je crkva Kalamiotissa, u velikoj meri obnovljena nakon zemljotresa pedesetih godina prošlog veka. Ikona iz ove crkve (koja se zove lokalno “Gornji manastir”) bila je posle oluje 1887. godine, pronađena u crkvi u podnožju planine Kalamos. Festival u vezi sa ovom ikonom proslavlja se 8. septembra na dan rođenja Presvete Bogorodice – Mala Gospojina.

Geološka istraživanja ostrva objavljena 1870. godine pominju naslage rude cinka (koristi se u galvanizaciji), a tu su i naslage gline u oblasti Vayia, koje su koristili lokalni grnčari pedesetih godina prošlog veka. U skorije vreme geolozi su iskoristili obimna iskopavanja u vezi sa izgradnjom puteva osamdesetih i devedesetih godina prošlog veka kako bi ispitali slojeve stena i druge geološke karakteristike koji su posledica vulkanske erupcije na Santoriniju i naslage vulkanskog pepela koji je pao na Anafi.

Anafi i Santorini su jedino područje u Evropi sa toplom pustinjskom klimom.

Za Anafi se tvrdi da ima 181 vrstu retke flore. To je takođe jedno od ostrva gde se može sresti Eleonorin soko, koja vreba ptice selice u kasno leto / jesen.

Anafi pripada regionalnoj jedinici Santorini (Thira).

Istorija

Prema mitologiji, ostrvo je dobilo ime Anafi, jer se Apolon ukazao Argonautima kako bi im pokazao sklonište po jakom nevremenu, koristeći svoj luk da ga osvetli (odnosno naziv ostrva Αναφη je izveden iz reči ανεφηνεν, ukazao se). Po drugoj verziji, ostvo je dobilo ime zbog nepostojanja zmija na njemu: “an Ophis” (bez zmija). Uprkos male veličine, Anafi je mesto od velikog arheološkog i mitološkog interesa. U manastiru Panagia Kalamiotisa postoje ostaci hrama izgrađenog u čast Boga Apolona. Ruševine se takođe mogu pronaći na lokalitetu Kasteli, a većina nalaza, kao što su statue, sada se nalaze u Arheološkom “muzeju” u Chori, u izuzetno maloj prostoriji (zato je muzej stavljen pod navodnike). Jedna helenistička statua sa lokaliteta Kastelli (žene koja drži posudu sa tamjanom) nalazi se u muzeju Ermitaž u Sankt Peterburgu.

Erupcija vulkana na Santoriniju, koja se verovatno dogodila oko 1614-1613. godine p.n.e. (po drugim podacima oko 1627. godine p.n.e) bila je najveća erupcija vulkana na zemlji, barem u novijim istorijskim vremenima. Plimski talas (cunami) koji je nastao nakon erupcije vulkana imao je katastrofalne posledice za mnoge delove istočnog Mediterana, a posebno za Anafi, koji se nalazi samo 22 km istočno od Santorinija… Cunami je praktično preplavio ceo Anafi (!) i kada se more povuklo, vulkanski plavac (stena koja nastaje pri erupciji vulakana) koji je plutao na moru zbog vulkanske aktivnosti nekoliko meseci pre erupcije, deponovan je na ostrvu. To je trenutno vidljivo na mnogim delovima ostrva, kao što su Pyrgi, Vouni, Metochi i Agios Panteleimon. Takođe, na putu za Agios Mamas, neposredno pre raskrsnice za Agios Dimitrios, na nadmorskoj visini od 280 m mogu se videti deponovane naslage slojeva plavca. Teško je zamisliti veličinu i impozantnu prirodu ovog jedinstvenog fenomena.

U rimsko doba ostrvo je korišćeno kao mesto izgnanstva. Nakon Četvrtog krstaškog rata 1204. godine, kada su Kiklade zauzeli Mlečani, Anafi je Marco I Sanudo poklonio Leonardu Foscolu. Mnogo kasnije vladar Anafija, William Crispo (1390-1463) je naredio izgradnju utvrđenja (kastro) iznad današnjeg sela. On je takođe naredio izgradnju tvrđave, koja se ponekad naziva “Gibitroli” na planini Kalamos. 1481. godine ostrvo je pripalo porodici Pisani kao deo miraza. Pisani su vladali do 1537. godine, kada ga je otomanski admiral Hayreddin Barbarosa spalio, a sve njegove stanovnike odveo u ropstvo. Ostrvo je ponovo naseljeno i steklo je niz privilegija od Otomanskog suda 1700. godine u zamenu za 500 kruna. Nakon toga je u velikoj meri prepušteno sebi, osim godišnje posete osmanske flote koja je prikupljala danak.

Tokom rusko-turskog rata 1768-1774. godine Anafi je korišćen kao baza od strane ruske flote pod Aleksejem Orlovim od 1770. godine do kraja rata. Tokom Grčkog rata za nezavisnost sa Anafija su poslata “dva broda muškaraca” da se pridruže borbi. Mnogi muškarci napustili su ostrvo da bi pomogli u izgradnji Atine, kao glavnog grada Grčke, i od tada je bilo i sezonskih i stalnih migracija, a zajednica migranata je odrastala u Atini. Oni su izgradili kuće na padinama Akropolja, u oblasti još uvek poznatoj kao Anafiotika.

Ostrvo je korišćen kao mesto unutrašnjeg izgnanstva za kriminalce i političke disidente od 1920. godine naovamo. Turizam se počeo razvijati sedamdesetih godina XX veka, posebno nakon izgradnje generatora za proizvodnju električne energije 1974. godine, a početi su i radovi na izgradnji luke. Izgradnja asfaltiranih puteva počela je krajem osamdesetih godina, i ne samo da je povećala turizam, već je oživela ostrvsku poljoprivredu. Postoje brojne publikacije koje se odnose na ostrvo od sredine šezdesetih godina i fotografije ostrva i migrantskih zajednica tokom decenija počev od 1966. godine, koje su deponovane u fotografskom arhivu muzeja Benaki.

Stanovništvo

Poslednji popis iz 2011. godine na ostrvu je zabeležio 271 stanovnika u tri naselja: Anafi (256),  Kleisidi (12) i Ormos Agios Nikolaos (3).

Privreda

Ručni radovi sa ostrva Anafi mogu se videti u muzeju Benaki u Atini i muzeju Narodne radinosti, takođe u Atini. Pojedini primerci se nalaze u britanskim muzejima “Fitzwilliam” u Kembridžu i “Victoria and Albert” u Londonu.

Danas se stanovništvo uglavnom bavi turizmom i ribolovom. Pre nekoliko godina na ostrvu je tokom sezone boravilo 14.000 turista.

Saobraćaj

Do ostrva Anafi može se doći jedino morskim putem. Zbog više usputnih stajanja, od Atine se brodom putuje bezmalo ceo dan. Red vožnje broda se menja leti, tako da ga je potrebno pažljivo proveriti pre putovanja.

Najčešće se na Anafi dolazi trajektom sa Santorinija, na kome postoji međunarodni aerodrom. U glavnoj sezoni trajekti na liniji Santorini – Anafi voze svaki dan, dok u vansezoni postoji bar jedan trajekt u dva dana. Red vožnje trajekta je krajnje nepouzdan (kašnjenje reda dva i više sati su uobičajena), stoga bi trebalo krajnje pažljivo planirati odlazak sa ostrva Anafi ukoliko je to povezano sa naprimer vremenom poletanja aviona sa Santorinija. Karta za trajekt je oko 7 € u jednom pravcu, a vožnja traje 2-3 sata, što zavisi od vremenskih uslova.

Trajektne linije za Anafi postoje sa polascima iz luka Pirej i Lavrio, a u zavisnosti od vremenskih uslova može potrajati 15-19 sati.

Trajekti od Santorinija za Anafi:

• Svakog utorka i četvrtka u 7:20 h. Ovaj trajekt iz Pireja povezuje istočne Kiklade i na njemu je velika gužva.
• Svakog utorka u 18:25 h polazi trajekt “Panagia Tinou”, čija je početna stanica Lavrio.
• Svake srede u 16:00 h polazi trajekt “Arsinoe”.
• Svakog četvrtka i subote u 17:00 h polazi trajekt “Arsinoe”.
• Svake subote u 20:50 h polazi trajekt “Panagia Tinou”.

Primećujem da nema trajekta u petak, nedelju i ponedeljak.

Neke trajektne linije koje saobraćaju do ostrva:

1. Pirej – Paros – Naksos – Donusa – Amorgos (Katapola) – Amorgos (Aegiali) – Anafi

2. Anafi – Donusa – Kufonisija – Šinusa – Iraklija – Naksos

3. Anafi – Amorgos (Katapola) – Naksos – Paros – Siros

Na samom ostrvu praktično jedino naselje je Chora, dok oko luke ima nekoliko kuća. Luka i selo su povezani asfaltnim putem. Autobusi između luke i sela saobraćaju dva puta dnevno (pre i popodne).

Put Ormos Agios Nikolaos – Chora

Ovo rastojanje se može prepešačiti interesantnom stazom koja polazi iz luke, a potrebno je oko 1,5 sat. Asfaltni putevi povezuju Choru sa istočnim (8 km) i zapadnim delom ostrva (6 km). Postoji još jedan asfaltni put prema severoistoku (7 km). Ukupno ima oko 25 km asfaltnih puteva. Do severne obale postoji samo jedan zemljani put do zaliva Agios Georgios, a nešto bolja situacija je prema zapadnoj obali.

Put prema plaži Agios Georgios

Anafi je prilično brdovito ostrvo i brojne staze povezuju sva mesta (posebno plaže). Moguće je rentirati motor i obići ostrvo. Anafi ima samo jednu benzinsku stanicu, 500 m istočno od Chore, na putu za luku (vidi se na slici), koja je otvorena samo popodne, pa je potrebno imati dovoljno goriva u rezervoaru pre početka istraživanja ostrva.

Znamenitosti

Chora

Turisti stižu u luku Agios Nikolas, a potom kreću za Choru, glavni grad.

Selo je gusto naseljeno, a potiče iz srednjeg veka. Izgrađeno je amfiteatralno iznad luke, na nadmorskoj visini od 260 m.

Sa 256 današnjih stanovnika, Chora se razlikuje od glavnih gradova drugih kikladskih ostrva zbog brojnih zaobljenih jednosobnih kuća, koje zauzimaju veliku površinu sela. Uske kaldrmisane ulice presecaju selo i vode do venecijanske tvrđave Kastro, početnog jezgra i srca sela. Nekoliko crkava je razbacano širom Chora, među kojima su Agios Nikolaos, Kimissi (Velika Gospojina), Agios Charalambos, Christos tou Stavrou (Hrist na krstu), Aghioi Anargyroi i Agios Georgios na vrhu Kastra, svi sa vizantijskim ili postvizantijskim ikonama. Nalazi iz antičkog vremena mogu se videti u Arheološkoj kolekciji.

Pešaci i životinje mogu slobodno da lutaju okolo, pošto je u Chori, kao tradicionalnom naselju, zabranjena upotreba vozila. Taverne, pečenjare, pekara, piljara i bar na raspolaganju su lokalnom stanovništvu i turistima. Za smeštaj ima nekoliko soba za najam.

Anafi je uglavnom lokacija za rekreaciju, tako da nema mnogo toga da ponudi od znamenitosti.

Manastir Zoodochou Pigis (ili Zoodochos Pigi ili Panagia Kalamiotissa) nalazi se u istočnom delu ostrva. Lepi mali manastir posvećen je Devici Mariji. Chora i manastir su povezani asfaltnim putem (oko 9 km). Potrebno je samo po izlasku iz Chore krenuti prema istoku i pratiti putokaze. Mora se voditi računa o prikladnoj odeći za ulazak u manastir.

Manastir je sagrađen na uskoj prevlaci koja razdvaja glavno ostrvo od poluostrva Kalamos.

Izgrađen je na mestu gde je bio eminentni antički hram Apollo Aeglitis. Dosta visoki delovi zidova i ograde hrama su sačuvani, i ugrađeni su u moderni manastir.

Manastir je služio kao mesto hodočašća još od vremena turske vladavine i dobro je poznat i van Anafija. Najveći verski praznik na ostrvu odvija se na tom mestu 7. i 8. septembra (rođenje Presvete Bogorodice – Mala Gospojina).

Kastelli, drevno naselje nalazi se na putu ka manastiru Panagia Kalamiotissa (postoji znak na putu za skretanje levo). Na lokalitetu su danas ostale samo ruševine, koje nisu mnogo zanimljive, ali je sa lokaliteta lep pogled na more.

Kastro (i njega zovu Kastelli) je brdo na kome se nalazio drevni grad je na nadmorskoj visini od 327 m. Ruševine starog grada-države mogu se videti na tom mestu; grad su verovatno osnovali u  VIII veku p.n.e. Dorani, koji su dominirali ostrvskim životom do kraja antike.

Mogu se videti gradske zidine, kao i brojne ruševine na gradskom groblju. Bogati nalazi iz rimskog perioda, tokom kojeg je ostrvo cvetalo, razbacani su širom područja; posebno impresivan nalaz je sarkofag koji se nalazi pored istorijske crkvice Panagia sto Dokari (na slici).

Kalamos

Visoka monolitna stena, nepristupačna sa mora i teško dostupna sa kopna, formira jedinstveni spomenik prirode na ostrvu. Domaćin je retkim vrstama flore i ima impresivne geomorfološke karakteristike. Stena je bila naseljena samo povremeno, u srednjem veku, kao utočište prilikom upada brojnih okupatora.

Na njenom najvišem vrhu nalazi se sada napušteni stari manastir Kalamiotissa. To je jednosobni hram sa kupolom i sa zanimljivim arhitektonskim rešenjima, okružen sa nekoliko monaških ćelija i malim rezervoarom za vodu. Lokacija manastira i pogled odatle stvara neopisiv osećaj strahopoštovanja svim posetiocima.

Pešačke ture

Anafi je veoma pogodno ostrvo za pešačenje. Antonis Kaloyerou je objavio vodič na grčkom jeziku, obilato ilustrovan, sa detaljnim uputstvima, terminima i razdaljinama. Tu je i karta sa pešačkim stazama u razmeri 1:15.000 na grčkom i engleskom jeziku. Starim stazama i po strmim brdima, možete se pešačiti do druge obale ostrva.

PLAŽE

Plaže na ostrvu Anafi su skoncentrisane gotovo isključivo na jugoistočnoj obali, tačnije od luke prema istoku. Na 5 km obale načičkalo se desetak plaža. Kao što se vidi iz priložene karte, na severnoj obali ostrva prikazana je samo jedna plaža, na zapadnoj obali prikazane su dve plaže (mada ih ima više), a na jugozapadnoj obali nijedna. Na severnoj obali postoji fantastična plaža Livoskopos. Najpopularnije plaže su Klisidi i Roukounas, a interesantno je da nijedna plaža nije uređena!

Agios Nikolaos:

Lokacija: 3 km južno od Chore.

Opis: Duga i peščana plaža Agios Nikolaos najbliža je luci od svih plaža. Pored obale ima apartmana za najam i nekoliko taverni.

Agios Nikolaos je jedina luka Anafija i nalazi se na južnom delu ostrva. Luka je ušuškana između dve litice i to je mirna uvala sa nekoliko kuća. Postoji kozja staza koja vodi do Chore, glavnog naselja udaljenog od luke 3 km.

Plaža Agios Nikolaos daljena je samo nekoliko metara od luke. Nije, naravno, uređena plaža, ali u okolini ima nešto od turističkih sadržaja, kao što su mali kafići, tradicionalne taverne i sobe za najam. Iako nije razvijeno turističko područje, ipak privlači mnoštvo turista svake godine, uglavnom jer je jedna od retkih peščanih plaža na ostrvu Anafi.

Kleisidi (Klisidi, Klissidi):

Lokacija: 3 km južno od Chore.

Opis: Kleisidi je velika peščana plaža sa kristalnom vodom. Okružena je ogromnim stenama i do nje se može se doći peške iz Chore ili brodićem iz luke.

Zbog blizine luke i Chore, Kleisidi preferira veliki broj turista kao polaznu bazu. Međutim, na plaži nije gužva čak i u špicu sezone.

Sobe za najam koje se nalaze u blizini plaže olakšavaju smeštaj turistima. Po jednoj informaciji na plaži je mali snek bar. Nekoliko stabala tamariske ulepšava pejzaž, pošto ostatak okolnog pejzaža predstavljaju gole stene. Za razliku od većine ostalih plaža na ostrvu, Klisidi nije nudistička plaža. Tačnije, nudizam je zakonom zabranjen. Međutim, blizu su druge nudističke plaže.

Katsouni:

Lokacija: 3 km jugoistočno od Chore.

Opis: Katsouni je mala šljunkovita plaža u blizini luke. Nije mnogo posećena, tako da je savršena za privatnost i mir.

Katsouni je mala šljunkovita plaža sa kristalnom vodom. Obala je uska i kamenita, a okolni pejzaž je pust. Do plaže se može doći čamcem iz luke, ili peške za 30 minuta (1,2 km od luke). Kolima je moguće prići 600 m do plaže. Plaža Katsouni je potpuno neuređena i savršena je za mirne sate. Nekolicina ljudi kampuje na plaži.

Flamourou:

Lokacija: 3 km jugoistočno od Chore.

Opis: Flamourou je mala uvala okružena strmim i golim padinama brda. Plaža nije mnogo posećena, tako da je savršena za mirne trenutake.

Plaža Flamourou je smeštena u malu uvalu sa kristalnom vodom i nalazi se odmah do plaže Katsouni. Pošto nije mnogo posećena, savršena je kupanje i uživanje u privatnosti i miru. Do plaže Flamourou može se doći čamcem ili pešice. Od asfaltnog puta udaljena je oko 500 m.

Roukounas (Megalos Roukounas):

Lokacija: 4,5 km istočno od Chore.

Opis: Roukounas je velika peščana plaža sa rastinjem na obali koje pruža hlad tokom leta. Do plaže je najbolje doći brodićem iz luke.

Roukounas je jedan od najdužih plaža na ostrva i dostupna kamperima. Dužinu plaže je oko 450 m. Debela stabla tamariske okružuju obalu i pružaju hlad posetiocima. Plaža predstavlja izlaz iz klisure, koji je formirao malo polje sa stablima masline i kruške.

Na plaži se u sezoni okupljaju kamperi. Tada je plaža je uglavnom okupirana od strane nudiste. Ovo sve i pored toga što na ulazu u plažu stoji tabla na kojoj piše da su kampovanje i nudizam zabranjeni. Šatori se obično postavljaju pod drvećem na zadnjem delu plaže. Iz razloga što se smatra popularnom nudističkom plažom, obično nema mnogo posetilaca. Zbog toga nudi privatnost za turiste.

Da bi se došlo do ove plaže, potrebno je krenuti putem iz Chore prema istočnom delu ostrva. Ukoliko se ceo put prelazi pešice, biće potrebno oko jedan sat ili malo više. Od asfaltnog puta plaža je udaljena oko 400 m. Kada se spušta sa asfaltnog puta prema plaži naićiće se na tablu sa natpisom Private area, što može da zbuni. Tabla je postavljena samo iz razloga da se spreče ljudi da sa kolima i motorima ulaze na plažu.

Na plaži postoji snek bar (po drugim podacima to je taverna) i u širem području sobe za najm.

Pošto je naziv plaže i Megalos (Veliki) Roukounas, logično je da postoji i Mikro Roukounas (na slici). Ova plaža se nalazi oko 700 m zapadno od plaže Roukounas, odnosno oko 300 m istočno od plaže Flamourou.

Sledeća plaža dalje prema istoku je Katelimatsa ili Katalymatsa. Plaža je poznata po ruševinama drevne luke, koji se mogu videti razbacani širom područja.

Nije jasno da li je to ista plaža koja se zove Agios Ioannis, a koja je dobila po obližnjoj istoimenoj crkvici.

Megas Potamos:

Lokacija: 7 km istočno od Chore.

Opis: Kristalna voda i meka obala plaže Megas Potamos privlače puno posetilaca svakog leta.

Plaža Megas Potamos (velika reka) smestila se između padina brda Kasteli i Chalepa.

Puno je kontraverznih opisa ove plaže. Po jednima plaža je peščana i najveća na ostrvu (!?), dok je po drugima reč o šljunkovitoj plaži. Takođe u opisu plaže piše da ne postoji put do plaže, a na slici se vide automobili parkirani iznad plaže. Tačno je da se kolima može doći do plaže, a udaljenost od asfaltnog puta je čak 1400 m.

Do plaže se može doći i brodićem koji polazi iz luke i obilazi ostrvo.

Agioi Anargyri (Agioi Anargiroi):

Lokacija: 7,5 km istočno od Chore.

Opis: Agioi Anargiri je mala peščana plaža koja je dobila ime po divnoj crkvici podignutoj na steni iznad same plaže. 

Agioi Anargyri je lepa peščana plaža sa ekstremno kristalnom vodom. Plaža je okružena liticama.

Plaži se može prići brodićem. Asfaltni put koji povezuje Choru sa istočnim delom ostrva prolazi oko 100 m od plaže.

Kome ne smeta pešačenja, može da poseti manastir Zoodochos Pigi, udaljen oko 1,5 km od plaže. 

Prassies (Monastiri):

Lokacija: 8 km istočno od Chore.

Opis: Plaža je udaljena oko 1 km od manastira Zoodochos Pigi.

Kružni obilazak obale ostrva završava se u maloj uvali Prassies, bivše luke manastira (otuda i ime) i tačka iskrcavanja hodočasnika.

Agios Georgios:

Lokacija: 8 km severoistočno od Chore.

Opis: Agios Georgios je jedina plaža na severnoj obali ostrva do koje je moguće doći kolima. Plaža je dobila ime dobila po istoimenoj crkvici, koja se nalazi odmah iznad plaže.

Put do plaže je veoma težak i naporan. Iz Chore je prva 4 km asfaltni put, a zatim sledi ista takva distanca po putu punom prašine koji se vidi na slici.

Livoskopos:

Lokacija: Na severnoj obali ostrva.

Opis: Plaži je moguće prići samo sa mora.

Jedna od skrivenih tajni Anafija je plaža Livoskopos. Skoro da se nigde ne pominje i sasvim slučajno sam otkrio ovu predivnu plažu. Plaža je okrenuta prema istoku i po vedrom danu kada vidik nije zamagljen od vreline i (ili) vetra (najbolje vreme za to je april-jun, a zatim oktobar) mogu se jasno videti ostrva Anidros i Amorgos i neka od ostrva malih Kiklada između Iosa i Naksosa.

Lakkoi:

Lokacija: Na zapadnoj obali ostrva.

Opis: Šljnkovita plaža sa kamenjem.

Na zapadnoj obali Anafija postoji nekoliko izolovanih šljunkovitih plaža: Kalaggathi (ne postoji put do plaže), Prassa, Vagia i Kyparissi.

Kameni Lagada (Kameni Lagkada):

Lokacija: 6 km severozapadno od Chore.

Opis: Kameni Lagkada je mala šljunkovita plaža zapadno od Chore i luke. 

Kameni Lagkada je izolovana šljunkovita plaža na jugozapadnoj obali ostrva, okružena velikim stenama. Na plaži obično ima samo nekoliko turista, koji su u potrazi za malo privatnosti i mira. Može joj se prići brodom, a može se doći i kolima. Od 6 km puta od Chore do plaže 4,2 km je asfalt, dok je preostalih 1,8 km do plaže zemljani put.

Plaža Halari (istočni deo ostrva)