Kajmanska ostrva (Cayman Islands) su samoupravna britanska prekomorska teritorija, najveća po broju stanovnika, u zapadnom delu Karipskog mora. Teritorija od 264 km2 obuhvata tri ostrva Veliki Kajman (Grand Cayman), Kajman Brak (Cayman Brac) i Mali Kajman (Little Cayman).
Kajmanska ostrva se smatraju delom geografske zone Zapadnih Kariba, kao i Velikih Antila. Teritorija se smatra kontroverznim velikim svetskim ofšor finansijskim utočištem (offshore banking) i porskim rajem za međunarodne kompanije i bogate pojedince, zbog toga što država ne naplaćuje porez na bilo koji prihod koji je zarađen ili položen u banku. Sa druge strane, Karibi ovde nude najbolje mogućnosti za ronjenje, rajske plaže i mogućnost ribolova na otvorenom moru na najvišem nivou.
Ostrva su dobila ime po jednoj vrsti guštera koje su Evropljani u početku zabunom smatrali kajmanima, potporodicom iz porodice aligatora.
Geografija
Kajmanska ostrva su prilično izolovana od ostalih karipskih ostrva. Predstavljaju vrhove podvodnog grebena koji se zove Cayman Ridge (ili Cayman Rise) i koji se proteže sve do Kube. Ovaj greben okružuje Kajmansko korito (Cayman Trough), duboko 6.000 m koje se nalazi 6 km južno.
Kajmanska ostrva se nalaze u severozapadnom delu Karipskog mora, 600 km istočno od poluostrva Jukatana, severoistočno od Kostarike i Hondurasa, severno od Paname, 190 km južno od Kube i 200 km severozapadno od Jamajke. Najbliža kopnena masa Velikom Kajmanu je arhipelag Canarreos (oko 240 km), dok je od najistočnijeg ostrva Kajman Brak najbliži arhipelag Jardines de la Reina (oko 160 km) – oba arhipelaga pripadaju Kubi.
Ostrva se prostiru na površini od 264 km2 pri čemu najveći dio od 197 km2 (75%) otpada na Veliki Kajman. 110 km severoistočno od Velikog Kajmana su dva “sestrinska ostrva” Kajman Brak (38 km2) i Mali Kajman (28,5 km2).
Sva tri ostrva su formirana velikim koralima koji pokrivaju potopljene vrhove zapadnog nastavka kubanskog planinskog lanca Sierra Maestra formiranog tokom ledenog doba. Ostrva su uglavnom ravna, a jedini značajan izuzetak od ovoga je brdašce Bluff u istočnom delu Kajman Braka, koje se uzdiže na 43 m nadmorske visine, najvišu tačku na ostrvima. Teren je uglavnom nisko ležeća krečnjačka baza okružena koralnim grebenima.
Zastava Kajmanskih ostrva
Pored tri glavna ostrva postoji još samo desetak sprudova, a jedini vredan pomena je Owen Island, koji se nalazi 340 m od ostrva Mali Kajman i zahvata površinu od oko 4 ha. Veliki Kajman okružuju sprudovi Barkers Cay, Booby Cay (19°20′ N, 81°18′ W), Duck Pond Cay (19°18′ N, 81°18′ W), Finger Cay/Dike koji je sada spojen sa Velikim Kajmanom (19°21′ N, 81°16′ W), Sand Cay (19°15′47″ N, 81°23′11″ W) i Water Cay, rt koji je sada spojen sa Velikim Kajmanom (19°21′ N, 81°17′ W). Oko Malog Kajmana su Owen Island (19°39′53″ N, 80°03′47″ W), Bessy Howard Cay (19°45′ N, 79°43′ W) i Vidal Cay (19°23′ N, 81°21′ W), dok su oko Kajman Braka dva spruda – Little Cayman Brac (19°45′ N, 79°44′ W) i First Cay.
Plava iguana
Predstavnici sisara na Kajmanskim ostrvima su uvedeni glodar srednjoamerički agut i osam vrsta slepih miševa. Bar tri sada izumrle domaće vrste glodara bile su prisutne sve do otkrića ostrva od strane Evropljana. Morski život oko Velikog Kajmana čine tarponi, srebrnoboke, francuske anđeoske ribe i džinovski sunđeri. Brojni kitovi se nalaze u priobalnim vodama, kao što su Blenvilov kljunasti kit i ulješura.
Fauna kajmanskih ptica sadrži dve endemske podvrste amazonskih papagaja: kubanska amazonka, koje trenutno ima samo na ostrvu Kajman Brak (ranije je bila prisutna i na Malom Kajmanu) i Veliki kajmanski papagaj, koji je poreklom sa ostrva Kajman, šumovitih područja Kube i kubanskog ostrva Isla de la Juventud. Mali Kajman i Kajman Brak su takođe stanište crvenonogih i smeđih bluna. Iako se sova kukuvija javlja na sva tri ostrva, ona nije uobičajena. Kajmanska ostrva takođe poseduju pet endemskih podvrsta leptira, koji se mogu videti u Botaničkoj bašti “Kraljica Elizabeta II” na Velikom Kajmanu.
Među ostalim značajnim primercima faune u Botaničkoj bašti je kritično ugrožena plava iguana koja je takođe poznata kao iguana Velikog Kajmana. Plava iguana je endemska za Veliki Kajman, posebno zbog kamenitih, osunčanih, otvorenih područja u blizini obala ostrva koja su pogodna za polaganje jaja. Ipak, uništavanje staništa i invazivni sisari predatori ostaju primarni razlozi zbog kojih mladunci plave iguane ne prežive u prirodi. Kubanski krokodili svojevremeno su naseljavali ostrva.
Znakovi na Rum Pointu podsećaju na uragane koji su opustošili ili zamalo promašili ostrvo
Kajmanska ostrva imaju tropsku vlažnu i suvu klimu, sa vlažnom sezonom od maja do decembra i sušnom sezonom koja traje od januara do aprila. Od januara do aprila mesečno su samo 2-3 dana sa kišom, a mesečna količina padavina se kreće od 30-50 mm. U maju, junu, julu, avgustu i novembru ima mesečno 6-7 kišnih dana i 150 mm padavina. U septembru i oktobru ima 10-11 dana sa kišom i oko 220 mm padavina. Decembar je prelaz iz kišne u suvu sezonu. Ukupno godišnje ima oko 1.400 mm padavina. Temperaturne promene tokom godine su male. Kao i svugde na severnoj polulopti najhladniji meseci su januar i februar, a najtopliji su juli i avgust. Međutim, razlika prosečne temperature najhladnijeg i najtoplijeg meseca je samo 4ºC. Apsolutna izmerena minimalna i maksimalna temperatura iznosila je 14,1ºC, odnosno 35,0ºC. Prosečna temperatura mora se kreće od 26,6-30,0ºC.
Pored zemljotresa, još jedna velika prirodna opasnost su tropski cikloni koji se formiraju tokom sezone uragana na Atlantiku od jula do novembra. 11/12. septembra 2004. godine uragan Ivan pogodio je Kajmanska ostrva. Dve osobe su poginule, a infrastruktura ostrva pretrpela je veliku štetu, procenjenu na 3,4 milijarde dolara.
Istorija
Na Kajmanskim ostrvima nisu pronađeni arheološki dokazi za prisustvo domorodačkog stanovništva, verovatno zbog velike izolovanosti. Stoga se veruje da ih je otkrio Kristifor Kolumbo 10. maja 1503. godine tokom svog poslednjeg putovanja u Ameriku, kada su njegovi brodovi skrenuli sa željenog kursa i naišli na ova ostrva. Nazvao ih je ‘Las Tortugas’ zbog velikog broja kornjača pronađenih na ostrvima (koje su ubrzo izlovljene skoro do izumiranja).
Kajmanska ostrva je preimenovao Francis Drake, koji je došao na ostrva tokom putovanja 1586. godine. On je upotrebio reč ‘Kajmani’, preuzetu od karipskog naziva za krokodile nakon što je video brojne velike krokodile. Mnogi veruju da je video samo iguane, koje danas naseljavaju ostrvo. Nakon Kolumbovog otkrića nije došlo do neposredne kolonizacije. Na ostrvima su se našli doseljenici iz različitih sredina, uključujući gusare, mornare sa potonulih brodova i dezertere iz vojske Olivera Cromwella na Jamajci.
Zgrada Vlade Kajmanskih ostrva
Ostrva su naseljena tek u XVII veku sa Jamajke. Prvi zabeleženi stalni stanovnik Kajmanskih ostrva, Isaac Bodden, rođen je na Velikom Kajmanu oko 1661. godine. Bio je unuk prvobitnog doseljenika, koji je verovatno bio jedan od vojnika Olivera Cromvella pri zauzimanju Jamajke 1655. godine.
Engleska je preuzela formalnu kontrolu nad Kajmanskim ostrvima, zajedno sa Jamajkom, kao rezultat Madridskog sporazuma iz 1670. godine. Iste godine su Španci izvršili napad na ribarsko naselje na Malom Kajmanu, čiji stanovnici su lovili kornjače. Nakon nekoliko neuspešnih pokušaja naseljavanja u ono što je do tada postalo utočište za gusare, stalna populacija na ostrvima koja govori engleskim jezikom datira iz tridesetih godina XVIII veka. Sa naseljavanjem, nakon prve posete koju je u ime kralja izvršio guverner Jamajke 1734. godine, uočena je potreba za robovima. Mnogi su dovedeni na ostrva iz Afrike; ovo je evidentno danas s obzirom da je većina domicilnog stanovništva afričkog i/ili engleskog porekla. Rezultati prvog popisa stanovništva obavljenog na ostrvima 1802. godine pokazali su da je na Velikom Kajmanu živelo 933 stanovnika, od kojih su 545 bili robovi. Ropstvo je ukinuto na Kajmanskim ostrvima 1833. godine. U vreme ukidanja ropstva, bilo je preko 950 ljudi afričkog porekla porobljenih u 116 belih porodica engleskog porekla.
8. februara 1794. godine Kajmanci su spasili posade deset trgovačkih brodova, uključujući "HMS Convert", incident koji je od tada postao poznat kao Olupina deset jedara. Brodovi su udarili u greben i nasukali se tokom nemirnog mora. Legenda kaže da je kralj Džordž III nagradio ostrvo obećanjem da nikada neće uvesti poreze kao kompenzaciju za njihovu velikodušnost, jer je jedan od brodova prevozio člana kraljeve porodice. Iako je ovo popularna legenda, priča nije istinita.
22. juna 1863. godine Kajmanska ostrva su zvanično proglašena i stavljena pod upravu Krunske kolonije Jamajke. Ovakav status Kajmanska ostrva imala su 99 godina, sve do 1962. godine, kada su dobili status krunske kolonije sa unutrašnjom samoupravom i dobili su guvernera, dok je Jamajka postala nezavisna država.
Narodni muzej, George Town
Sredinom XX veka turizam je počeo da raste. 1952. godine otvoren je međunarodni aerodrom "Owen Roberts", banka i nekoliko hotela, uvedeni su brojni redovni letovi, a brodovi su se zaustavljali na krstarenjima. Novi Ustav donet 1972. godine dao je Kajmanskim ostrvima visok stepen unutrašnje autonomije, sa daljim revizijama izvršenim 1994. godine. Vlada Kajmanskih ostrva se fokusirala na jačanje privrede preko turizma i off-shore finansija, a oba su se razvila od sedamdesetih godina XX veka pa nadalje. Kajmanska ostrva su istorijski bili destinacija oslobođena poreza, a vlada se uvek oslanjala na indirektne, a ne na direktne poreze. Nikada se nije plaćao porez na dohodak, porez na kapitalnu dobit ili bilo koji porez na bogatstvo, što Kajmanska ostrva čini popularnim poreskim rajem.
11. septembra 2004. godine Veliki Kajman, koje uglavnom leži nezaštićen na nivou mora, pogodio je uragan Ivan, stvarajući olujni talas visine 2,4 m koji je poplavio mnoge oblasti ostrva. Procenjuje se da je 83% zgrada na ostrvu bilo oštećeno, uključujući 4% onih kojima je bila potrebna potpuna rekonstrukcija. Struja, voda i komunikacije bili su u prekidu mesecima u nekim oblastima jer je Ivan bio najgori uragan koji je pogodio ostrva u poslednjih 86 godina. Veliki Kajman je započeo veliki proces obnove i u roku od dve godine njegova infrastruktura je praktično vraćena u status pre uragana. Zbog tropskog položaja, Kajmanska ostrva je pogodilo više uragana ili tropskih oluja nego bilo koji drugi region u basenu Atlantika; okrznuta su ili direktno pogođena prosečno svake 2,23 godine.
Stanovništvo
Oko 97% od ukupnog broja stanovnika živi na najvećem ostrvu, Velikom Kajmanu. Vekovi zajedničkog života na ostrvima iznedrila su šaroliko stanovništvo, vrlo ponosno na kvalitetan suživot bez obzira na različito poreklo pojedinih grupa ostrvljana. Običaji i navike stanovništva još su uvek pod snažnim uticajem doseljenika iz XVIII veka, koji su došli sa Britanskih ostrva.
Poslednji podaci o broju stanovnika Kajmanskih ostrva koje je dao Statistički zavod odnose se na jesen 2020. godine i po njima bilo je 65.786 stanovnika. Kajmanska ostrva imaju više registrovanih preduzeća nego stanovnika! 2018. godine Kajmanska ostrva su imala prema Ujedinjenim nacijama procenjen broj stanovnika 64.174 i mešavinu više od 100 nacionalnosti. Za istu godinu Statistički zavod Kajmanskih ostrva navodi podatak o 65.813 stanovnika, od čega je samo 2.006 živelo na Sestrinskim ostrvima. Ovaj podatak se razlikuje od drugog, koji navodi da je te godine na Kajman Braku živelo 2.547 stanovnika, a na Malom Kajmanu 270, što je ukupno 2.817 stanovnika.
Školovanje je besplatno u osnovnim i srednjim školama. Postoje dve državne srednje škole na Velikom Kajmanu i jedna na ostrvu Kajman Brak. Razne crkve i privatne fondacije imaju nekoliko srednjih škola. University College of Cayman Islands je jedina državna visokoškolska ustanova, a postoji i nekoliko privatnih koledža za oblasti prava, medicine, veterine itd.
Službeni jezik Kajmanskih ostrva je engleski (90%). Akcenti ostrvljana zadržavaju elemente prenete od engleskih, škotskih i velških doseljenika (između ostalih) u jezičkoj raznolikosti poznatoj kao kajmanski kreolski. Kajmanci jamajčanskog porekla govore na svom narodnom jeziku (jamajčanski kreolski i jamajčanski engleski). Takođe je sasvim uobičajeno čuti neke stanovnike kako razgovaraju na španskom jer su se mnogi građani preselili iz Latinske Amerike da rade i žive na Velikom Kajmanu. Latinoameričke nacije sa najvećom zastupljenošću su Honduras, Kuba, Kolumbija, Nikaragva i Dominikanska Republika. Govornici španskog jezika čine otprilike 10-12% stanovništva i pretežno su na karipskom dijalektu. Tagaloški jezik govori oko 5% stanovnika od kojih su većina filipinski državljani koji imaju radne dozvole.
Preovlađujuća religija je hrišćanstvo (82%), od čega najviše ima protestanata (68%). Mnogi stanovnici su duboko religiozni i redovno odlaze u crkvu.
Kajmanska ostrva su članica Međunarodnog olimpijskog komiteta i Panameričkog sportske federacije. Olimpijski komitet je osnovan 1973. godine, a od 1976. godine je u članstvu MOK-a.
Sportski kompleks Truman Bodden je višenamenski kompleks u George Townu. Kompleks se sastoji od otvorenog bazena dužine 25 m, fudbalskog terena sa atletskom stazom i košarkaškog terena. Stadion je kapaciteta 3.000 gledalaca.
Fudbal je najpopularniji sport, a savez je u članstvu FIFA. 2021. godine Kajmanska ostrva su izgubila od Kanade u kvalifikacijama za Svetsko prvenstvo sa 11:0, što je ujedno i najteži poraz u istoriji. Na rang-listi FIFA trenutno zauzima 195. mesto (od 210), a 1995. godine dogurala je do 127. mesta.
Košarkaška federacija Kajmanskih ostrva je članica FIBA od 1976. godine. Reprezentacija je prvi put učestvovala na košarkaškom prvenstvu Kariba 2011. godine.
Ragbi je sport u usponu.
Reprezentacija Kajmanskih ostrva u kriketu takmiči se u petoj diviziji Svetske kriket lige.
Skvoš je popularan sport na Kajmanskim ostrvima. Najbolji igrač Kajmana, Cameron Stafford rangiran je kao igrač broj 2 na Karibima i među 200 najboljih profesionalaca na svetu.
U aprilu 2005. godine otvoren je skejt park “Black Pearl”, u to vreme najveći na zapadnoj hemisferi površine oko 47.000 m2. U februaru 2010. godine otvorena je pista za karting.
Privreda
Privredom Kajmanskih ostrva dominiraju finansijske usluge i turizam, koji zajedno čine 50-60% bruto domaćeg proizvoda. Niske poreske stope u zemlji dovele su do toga da se koristi kao poreski raj za korporacije; na Kajmanskim ostrvima je registrovano 100.000 kompanija, više od broja stanovnika. Kajmanska ostrva zovu još i “Karipska Švajcarska”; sve svetske banke na njima imaju bar jednu filijalu. Taj su status stekli kao područje bez poreza. Kao rezultat takve liberalne fiskalne politike finansijsko tržište glavnog grada George Towna postalo je peto po veličini na svetu. Kajmanska ostrva su bila pod kritikama zbog navoda o pranju novca i drugim finansijskim prestupima, o čemu postoji i izjava bivšeg američkog predsednika Baracka Obame iz 2016. godine.
Sa prosečnim prihodom od 71.549 dolara, Kajmanci imaju najviši životni standard na Karibima i 10. na svetu. Podaci za Kajmanska ostrva se odnose na 2018. godine i verovatno su niži od sadašnjih vrednosti. Kajmanska ostrva štampaju sopstvenu valutu, dolar Kajmanskih ostrva (KYD), koji je vezan za američki dolar po kursu 1,227 USD=1 KYD (ili 1 KYD=1,06 €). Međutim, u mnogim maloprodajnim objektima širom ostrva, KYD se obično menja po kursu od 1,25 dolara.
Kajmanska ostrva imaju visoke troškove života, čak i u poređenju sa Velikom Britanijom i SAD. Naprimer, vekna integralnog hleba košta 5,49 KYD ili prevedeno u naše novce blizu neverovatnih 700 RSD, dok sličan hleb u SAD košta 2,47 KYD, a u Velikoj Britaniji 1,36 KYD.
Minimalna zarada po času (od februara 2021. godine) je 6 KYD za standardne pozicije i 4,50 KYD za radnike u uslužnoj industriji, gde napojnice dopunjuju prihod. Ovo doprinosi nejednakosti u standardu. Manji deo stanovništva živi u neuslovnim objektima bez struje i tekuće vode.
Primarni izvor prihoda vlade je indirektno oporezivanje: nema poreza na dohodak, poreza na kapitalnu dobit ili poreza na korporacije. Stopa nezaposlenosti je relativno niska.
Na robu koja se uvozi na ostrva naplaćuje se uvozna carina od 5-22% (automobili 29,5-100%). Malo roba je izuzeto, između ostalog knjige, kamere, zlato i parfemi.
Skoro 2 miliona ljudi godišnje poseti ostrva na kruzerima. Nedeljno pristane oko 30 kruzera.
Saobraćaj
Saobraćajna infrastruktura Kajmanskih ostrva sastoji se od javne putne mreže, dve luke i tri aerodroma.
Po podacima za 2000. godinu bilo je 785 km asfaltiranih puteva. Vozi se levom stranom, a brzina se računa u miljama na sat, kao u Velikoj Britaniji. Dozvoljen nivo alkohola u krvi vozača je najveći na svetu i iznosi 1‰.
Dve ostrvske luke su Cayman Brac i George Town. 123 broda (sa više od 1.000 GT) je registrovano na Kajmanskim ostrvima, a takođe i brodovi iz pojedinih zemalja (Kipar, Danska, Grčka, Norveška, SAD i Velika Britanija), na osnovu tzv. zastave pogodnosti (flag of convenience).
Tri aerodroma su raspoređena na tri ostrva. Glavni aerodrom je međunarodni “Owen Roberts” na Velikom Kajmanu, na ostrvu Kajman Brak je međunarodni aerodrom “Kirkconnell”, a na Malom Kajmanu je aerodrom “Edward Bodden Airfield”.
Unutar Velikog Kajmana saobraćaj se obavlja minibusevima obeleženim različitim bojama. Prvi polasci su u 6:00 h i iz George Towna kreću po sledećem redu vožnje:
– za West Bay na svakih 15 minuta do 23:00 h (petkom i subotom do ponoći), cena karte je 1,50 KYD;
– za Bodden Town na svakih 30 minuta do 23:00 h (petkom i subotom do ponoći), cena karte je 1,50 KYD;
– za East End i North End na svakih sat vremena do 21:00 h (petkom do ponoći), cena karte je 2 KYD.
V E L I K I K A J M A N
Na ovoj karti granice distrikta nisu precizne
Veliki Kajman (Grand Cayman) je najveće od tri Kajmanska ostrva, na kome se nalazi i glavni grad teritorije George Town. U odnosu na preostala dva Kajmanska ostrva nalazi se oko 121 km jugozapadno od Malog Kajmana i 145 km jugozapadno od ostrva Kajman Brak.
Veliki Kajman je dugačak oko 35 km, a najveća širina je 13 km. Površina Velikog Kajmana iznosi 197 km2, što je 75% od ukupne površine teritorije. Najviša tačka ostrva je na 18 m i nalazi se na tzv. Stazi mastike (Mastic Trail).
Na Velikom Kajmanu se nalazi od pet od šest distrikata na koje su administrativno podeljena Kajmanska ostrva:
- Bodden Town je osnovan u XVIII veku, a istoimeni distrikt zauzima centralni deo ostrva; ovo naselje bilo je prvi glavni grad Kajmanskih ostrva. Sada ima 16.325 stanovnika (2019).
- East End, kao što mu naziv i kaže, zahvata istočni deo ostrva i sastoji se od naselja East End, brojnih prirodnih atrakcija, restorana i smeštajnih kapaciteta.
- George Town je glavni grad Kajmanskih ostrva i svetski poznat centar ofšor bankarstva i ulaganja.
- North Side obuhvata Kaibo i Rum Point, koji je dobio naziv pošto su posle jednog brodoloma burad sa rumom isplivala na plažu. U ovom distriktu je smeštena Botanička bašta “Kraljica Elizabeta II”.
- West Bay ima brojne turističke atrakcije, kao što su Farma kornjača i Muzej motora. U ovom distriktu je najpoznatija plaža Kajmanskih ostrva Seven Miles (Sedam milja) i prirodna atrakcija Hell (pakao).
Preostali distrikt zove se Sister Islands, i sastoji se od dva preostala ostrva Kajman Brak i Mali Kajman.
Dobar prikaz raznovrsnosti biljnog sveta na Velikom Kajmanu može se videti u Botaničkoj bašti "Kraljica Elizabeta II" koji se nalazi u distriktu North Side. Banana orhideja (cymbidium canaliculatum), orhideje duhovi, palme, crvene breze, mahagonija i razna voće kao što su avokado, mango, hlebno drvo i tamarind. Žute i crne mastike se mogu videti u parku, kao i na 3,2 km dugoj Stazi mastika (Mastic Trail). Sve ove vrste mogu se videti po celom Velikom Kajmanu.
Botanička bašta “Kraljica Elizabeta II”
Predstavnici faune koje se vide na različitim lokacijama širom ostrva su između ostalih plave iguane, amazonski papagaji Velikog Kajmana, srednjoamerički aguti i jedna vrsta kopnenog raka. Farma kornjača se nalazi u distriktu West Bay i uzgaja zelene morske kornjače zbog njihovog mesa i puštanja u divljinu. Farma proizvodi više od 1.800 kornjača godišnje. Od 1980-2006. godine farma je pustila u divljinu približno 30.600 kornjača; zbog oznake postavljene na svakoj životinji, puštene kornjače su viđene širom Kariba.
Na Velikom Kajmanu postoje četiri endemske vrste zmija i dve invazivne vrste. Sve su relativno bezopasne, a najveća je retko viđena invazivna kukuruzna zmija, koja može narasti do oko 1,5 m. Najmanja je u proseku 5-10 cm i predstavlja invazivnu slepu zmiju bramanija koja se takođe retko viđa. Najčešća je endemska kajmanska trkačka zmija. Može narasti do otprilike 1,5 m, ali su primerci od 90 cm mnogo češći. Ove zmije imaju tendenciju da odjure ako ih naiđu, a u retkim slučajevima će se podići na preteći način ako ih sateraju u ćošak. Kajmanska trkačka zmija nosi blagi otrov koji koristi za imobilizaciju plena, ali u dovoljno velikim dozama može izazvati značajan otok i modrice ako se zakači na duži period. Jednostavan ugriz i otpuštanje obično ne izaziva nikakvu reakciju kod ljudi. Ostale tri endemične vrste zmija su kajmanska boa, kajmanska slepa zmija i kajmanska vodena zmija.
Međunarodni aerodrom “Owen Roberts” opslužuje Veliki Kajman sa domaćim i međunarodnim letovima. Ujedno je tu i sedište domaće avio kompanije “Cayman Airways”.
Domaći letovi su, naravno, do aerodroma na ostrvima Kajman Brak i Mali Kajman. Od svetski poznatih avio kompanija na aerodrom “Owen Roberts” sleću avioni British Airwaysa, American Airlinesa, Delta Air Linesa, Air Canada Rouge itd. Letovi postoje do većeg broja američkih gradova (Charlotte, Dallas/Fort Worth, Miami, Chicago, Detroit, New York, Philadephia, Denver, Atlanta, Fort Lauderdale, Minneapolis/St. Paul, Tampa, Baltimore, Washington i Houston), a takođe do Toronta i Londona, kao jedinog evropskog aerodroma. Od država u okruženju na Veliki Kajman se može stići avionom sa Kube, Jamajke i iz Hondurasa. Kroz aerodrom godišnje prođe preko 80.000 putnika.
Sve znamenitosti George Towna mogu se obići u jednom popodnevu: zvonik kralja Džordža V, zgrada suda i glavna pošta. Na šetalištu uz obalu je Cayman Maritime and Treasure Museum sa najrazličitijim eksponatima. U McKeeovom muzeju izloženi su različiti predmeti pronađeni na potopljenim brodovima iz XVI i XVII veka. U blizini je i Kajmanska farma kornjača, jedina te vrste sa zelenim kornjačama. U Bodden Townu, ranijem glavnom gradu, nalazi se sistem podzemnih pećina koje su u XVIII veku služile kao gusarsko skrovište.
George Town je omiljeno mesto za bescarinsku kupovinu: skupocena roba i nakit svih svetski poznatih marki kao i nakit od lokalnih materijala, kao što su crni korali, mogu se kupiti izuzetno povoljno. Neizostavno bi trebalo posetiti zlataru “Black Coral”, koja je, kao što i ime kaže, specijalizovana za nakit od crnih korala kojih još ima samo na Kubi.
Veliki Kajman je poznat po izuzetnim koralnim grebenima koji su od 1978. godine zakonom zaštićeni. Ovaj predivni podvodni svet može se posetiti, osim roneći, i sa dve podmornice. U svakom hotelskom kompleksu na Velikom Kajmanu nude se i druge mogućnosti aktivnog odmora, a ne samo kupanje i sunčanje.
Jedna od glavnih atrakcija Velikog Kajmana je plaža Seven Miles, mesto brojnih hotela i odmarališta na ostrvu. Plaža Seven Mile (zbog erozije tokom godina, dužina plaže se smanjila sa prvobitnih sedam milja na 5,5 milja, odnosno oko 8,8 km) je javna plaža na zapadnoj obali Velikog Kajmana. Istorijska mesta na Velikom Kajmanu, kao što je zamak Pedro St. James u naselju Savannah, takođe privlače posetioce.
Kajmanska ostrva su dom nekoliko lokacija za ronjenje na kojima turisti mogu da plivaju sa ražama. Najpopularnija oblast za ovo je Stingray City, koji je i prvobitno je počeo osamdesetih godina XX veka, kada su ronioci počeli da hrane lignje. Raže su počele da povezuju zvuk motora čamaca sa hranom i tako posećuju ovo područje tokom cele godine.
Hell (pakao) je grupa niskih, crnih, krečnjačkih formacija koja se nalaze u distriktu West End. Zauzima površinu otprilike kao pola fudbalskog terena. Posetiocima nije dozvoljeno da hodaju po krečnjačkim formacijama, ali su obezbeđene platforme za posmatranje.
Od ostalih atrakcija su proizvodnja morske soli i Mastic Trail, pešačka staza kroz šumu u centru ostrva. Nacionalni fond Kajmanskih ostrva svake nedelje organizuje obilaske sa vodičem na staze Mastic Trail i drugih lokacija.
Još jedna atrakcija za posetu na Velikom Kajmanu je Osmatrački toranj (Observation Tower) koji se nalazi u zalivu Camana. Toranj je visok 22 m i pruža pogled od 360 stepeni na plažu Seven Mile, George Town, North Spound i šire. Penjanje na toranj se ne naplaćuje, a postalo je popularno na Kajmanskim ostrvima.
Turiste privlači i East End Light (ponekad nazvan Gorling Bluff Light), svetionik na istočnom kraju ostrva. Svetionik visine 8 m je središnji deo parka East End Lighthouse, kojim upravlja Nacionalni fond Kajmanskih ostrva; bio je prvi podignut svetionik na Kajmanskim ostrvima.
East End, najistočniji deo Velikog Kajmana
Veliki Kajman takođe ima nekoliko brodoloma na svojim obalama, od kojih je jedan namerno izazvan. 30. septembra 1994. godine USS “Kittiwake” je povučen iz upotrebe i izbrisan iz registra pomorskih plovila. U novembru 2008. godine vlasništvo nad brodom preneto je za nepoznat iznos na vladu Kajmanskih ostrva, koja je odlučila da potopi “Kittiwake” u junu 2009. godine kako bi se formirao novi veštački greben kod plaže Seven Mile (Sedam milja). Nakon nekoliko odlaganja, brod je konačno potopljen prema planu 5. januara 2011. godine. “Kittiwake” je postao dinamično okruženje za morski život. Dok posetiocima nije dozvoljeno ništa da odnesu sa broda, ima beskrajnih znamenitosti. Svaka od pet paluba broda nudi retke sunđere, golijatske kirnje, ježeve i još mnogo toga. Iskusni i ronioci početnici pozvani da plivaju oko broda “Kittiwake”.
“Nedelja gusara” je festival koji traje 11 dana, a održava se od 1977. godine svakog novembra, kako bi se podstakao turizam u vansezoni.
M A L I K A J M A N
Mali Kajman (Little Cayman) se nalazi otprilike 96 km severoistočno od istočnog kraja Velikog Kajmana i 8 km zapadno od zapadnog kraja ostrva Kajman Brak. Dugo je oko 16 km sa prosečnom širinom od 1.500 m i površinom 28,5 km2. Skoro celo ostrvo je na nivou mora; najviša nadmorska visina je oko 12 m.
Veći deo ostrva je nerazvijen. Ne postoje velike, grabljivice ili otrovne životinje koje bi ugrozile nekoga ko odluči da istraži ostrvo. Postoje neke otrovne biljke, koje nisu fatalne, i od kojih se može dobiti samo svrab.
Kišna sezona nije mnogo neprijatna, traje od sredine aprila do juna i ponovo od sredine septembra do sredine oktobra. Uglavnom se manifestuje kratkotrajnim pljuskovima, posebno u ranim jutarnjim časovima kada se može javiti iznenadni pljusak. Najhladniji meseci su od kraja novembra do sredine marta kada hladni frontovi dolaze sa severa, a temperatura može da padne ispod 20ºC. Najtopliji i najsušniji meseci su od sredine juna do sredine septembra sa temperaturama od 30-35ºC.
Prvo zabeleženo viđenje Malog Kajmana, zajedno sa Kajman Brakom, bilo je od strane Kristofora Kolumba 10. maja 1503. godine, na njegovom četvrtom i poslednjem putovanju, kada su jaki vetrovi naterali njegov brod da skrene sa kursa. Kolumbo je pronašao dva manja sestrinska ostrva (Kajman Brak i Mali Kajman) i ova dva ostrva je nazvao Las Tortugas.
Prvo naselje na ostrvu osnovali su u XVII veku ribari lovci kornjača, koji su snabdevali konvoje gusarskih i vojnih brodova svežim mesom (kornjače, svinje u oboru, koze, živina) i slatkom vodom. Ostrvo ima izvore pitke vode, koja teče podzemno. Nakon napada španskog korsara (pljačkaš na moru u službi države, za razliku od gusara koji su pljačkali za svoj račun) ova naselja su napuštena 1671. godine. Ostrvo je ponovo naseljeno tek 1833. godine, kada je nekoliko porodica osnovalo drugo zabeleženo naselje Blossom Village, uglavnom sa prezimenima Bawden ili Bodden, Scotts, Ryan i Ritch, za koga se kaže da je bio deo Kromvelove vojske na Jamajci. Do početka XX veka nekoliko stotina ljudi (400 odraslih i dece) živelo je na Malom Kajmanu i izdržavalo se od proizvodnje i izvoza fosfatne rude, kokosovih oraha i morskog užeta napravljenog od nacionalnog drveta Kajmanskih ostrva Silver Thatch (srebrna slama). Bilo je i nekoliko škuna koje je gradila porodica Bodden. Dok su prvo naselje i luka bili na severnoj obali u oblasti pored “Bloody Bay Walla” (zid Krvavog zaliva), Blossom Village je bilo drugo naselje na South Hole Soundu, gde se danas nalaze škola, prodavnice, pošta, park, i poslednji peščani put. Nakon uragana 1932. godine koji je odneo desetine života na Malom Kajmanu i susednom ostrvu Kajman Brak, mnoge porodice odlučile su da se presele na Kajman Brak. Vode South Hole Sounda su tada takođe bile mnogo dublje.
Glavni grad Malog Kajmana je Salt Rock, a ne Blossom Village kao što mnogi pretpostavljaju. Mali Kajman je daleko najmanje naseljen, sa stalnom populacijom od oko 250 stanovnika, uključujući sezonske stanovnike/vlasnike kuća (pre COVID-a) i trenutno ima oko 175 stanovnika. Većina stanovnika su radnici iz inostranstva sa Jamajke, Filipina i Hondurasa i iz drugih zemalja Latinske Amerike, kao i iz Kanade, SAD, Indije, Australije, Škotske, Engleske i Južne Afrike. Postoji nekoliko lokalnih Kajmanaca koji se procenjuju da ih ima manje od 20.
Uprkos male veličine, na ostrvu se održavaju Festival nasleđa i parade u okviru Nedelje gusara (novembar) i godišnja Izložba poljoprivrede (maj) koje se priređuju na sva tri ostrva, ali različitih datuma u okviru istog meseca.
Malom Kajmanu se može pristupiti vazdušnim putem (preko Cayman Airwaysa) putem dnevnih međuostrvskih letova sa Kajman Braka i Velikog Kajmana. Aerodrom “Edward Bodden” se nalazi u jugozapadnom delu ostrva. Mali Kajman nije ulazna tačka u zemlju; posetioci i stanovnici moraju prvo da slete na Veliki Kajman ili Kajman Brak koji imaju međunarodne aerodrome. Brodovi takođe moraju prvo uploviti u luku gde postoji imigraciona služba i carina bilo na Velikom Kajmanu ili Kajman Braku ukoliko planiraju da se usidre na bilo kom od naznačenih sidrišta na severnoj i južnoj obali Malog Kajmana.
Ne postoji pomorski saobraćaj između Velikog i Malog Kajmana. Privatnici prevoze između Kajman Braka i Malog Kajmana po ceni oko 40-80 USD (prevoz traje 20-45 minuta u zavisnosti od vremenskih uslova).
Mali Kajman ima prodavnicu koja je istovremeno i bakalnica i gvožđara, online prodavnicu namirnica, prodavnicu pića, banku (radi samo ponedeljkom i četvrtkom), bankomat, tri restorana i lokalni servis za dostavu hrane, dve crkve i rent-a-car agenciju (ima sa dva automobila!). Tu je i mini-bus sa 11 sedišta sa prevozom/taksi uslugom za odlazak do plaža, barova, restorana i aerodroma, kao i kopnene obilaske i dostavu hrane. U odmaralištima postoje četiri male prodavnice suvenira.
Policija na Malom Kajmanu ima dva pripadnika, vatrogasna ekipa je od pet ljudi sa jednim kamionom i spasilačkim čamcem, tu su još upravnik pošte sa punim radnim vremenom, elektrana, ambulanta sa dve medicinske sestre i škola u jednoj prostoriji koja obično upiše jednocifreni broj đaka prvaka.
Usluga mobilne telefonije skoro je u potpunosti eliminisala oslanjanje na fiksnu telefoniju, koje mnogi stanovnici drže prvenstveno da bi im omogućila da se povežu na Internet, kojem se može pristupiti samo preko ADSL-a. Postoje određene oblasti u severoistočnom delu ostrva koje nemaju signal mobilne telefonije. Voda je bezbedna za piće jer sva odmarališta imaju desalinizaciju reverznom osmozom za piće, kupanje i kuvanje. Za druge stanove i zgrade se koristi voda iz cisterni ili izvorska voda za kupanje, toalet itd. i voda za piće ne nedostaje. Snabdevanje ostrva hranom vrši se morskim ili vazdušnim putem jednom nedeljno. Struja je napona 110 V, ima goriva i gasa.
Ljubitelji prirode ne bi smeli propustiti odlazak na Mali Kajman. To je jedno od poslednjih netaknutih mesta na Karibima, pribežište nesita i kormorana, posebno pogodan za šetnje.
Ronjenje
Mali Kajman je poznat po ronjenju. Najpopularnije oblasti za ronjenje, Bloody Bay i Jackson’s Bight, nalaze se na severozapadnoj obali ostrva. Dublje lokacije na južnoj obali uglavnom se posećuju u zimskim danima kada je na severnoj obali loše vreme.
Bloody Bay je stalno rangiran kao jedno od najboljih svetskih lokacija za ronjenje. Mnoge ronilačke radnje tvrde da je pokojni Philippe Cousteau proglasio ovaj zid jednim od tri najbolja mesta za ronjenje na svetu, iako je ova priča možda izmišljena. Na najplićem mestu spuštanje počinje na dubini od 5 m, omogućavajući roniocima koji pažljivo planiraju da postignu maksimalnu dubinu od preko 30 m, ali i dalje uživaju u izuzetno dugom vremenu ronjenja. Zid je toliko poznat prvenstveno zbog toga što su njegovi delovi tako čisti da su efektivno vertikalni, što je retkost. Najvertikalniji deo zida (mesto za ronjenje Great Wall West) ovekovečeno je 1999. godine u okviru projekta zidnih murala Bloody Baya. Ekipa fotografa koju je predvodio Jim Hellemn fotografisala je deo po deo zida i slike su sastavljene u jednu veoma detaljnu sliku celog zida. Fotografija je reprodukovana u časopisu National Geographic 2001. godine. 2010. godine fotografi su se vratili na isti deo zida u pokušaju da naprave uporednu sliku koja pokazuje promene tokom decenije.
Grebeni Malog Kajmana su izuzetno zdravi za područje redovnog ronjenja i naseljeni su čitavim spektrom tipičnog života za jedan karipski greben, od morskih konjića do ajkula, kao i značajnu populaciju morskih kornjača i raža.
2010. godine lokalni ronilački operateri pokrenuli su zajednički napor da iskorene invazivnu, neautohtonu crvenu ribu lav. Ova otrovna riba iz porodica škarpinki postala je invazivna u oblasti zapadnog Atlantika, jer ima vrlo mali broj predatora koji bi mogli da ugroze njenu populaciju u toj oblasti. Sredom popodne, ronioci iz različitih odmarališta na Malom Kajmanu kreću u lov na crvenu ribu lav kako bi uništili tu vrstu. Otkako je lov počeo, više sivih karipskih grebenskih ajkula je primetno tokom ronjenja. Crvena riba lav se zatim šalje na istraživanje i nakon toga se u restoranima nudi kao dnevni specijalitet.
Rezervat prirode “Booby Pond”
Ovaj Rezervat prirode podržava najveću populaciju crvenonoge blune na Karibima i označen je kao Ramsarsko područje od međunarodnog značaja. Lokalitet obuhvata 82 ha. Zgrada Nacionalnog fonda Kajmanskih ostrva na jednoj obali jezera nudi dve palube za pogled sa teleskopima, a sama zgrada je otvorena nekoliko sati radnim danima popodne. Sadrži eksponate o flori i fauni Malog Kajmana, kao i suvenire. Ulaz se ne naplaćuje, ali velike ili male donacije se sa zadovoljstvom prihvataju.
Iguane i druge životinje
Mali Kajman ima jedinu značajnu populaciju (procenjuje se na 2.000) kritično ugrožene iguane Malog Kajmana. Napadane od strane divljih mačaka, zadiranje ljudi u njihova staništa i smrtni slučajevi na putevima smanjili su njihovu populaciju na Kajman Braku na manje od 100. Iguane je na Malom Kajmanu lako uočiti, a Nacionalni fond je u decembru 2013. godine otvorio stazu sa koje posetioci mogu da vide jedno od njihovih područja razmnožavanja. Plave iguane nema na Malom Kajmanu, već samo u istočnim delovima Velikog Kajmana. Postoje znaci upozorenja na iguane u određenim oblastima gde vole da se sunčaju na putu. Ograničenje brzine na Malom Kajmanu je 40 km/h.
Mali Kajman takođe je domaćin kritično ugrožene jedne vrste morske kornjače i ugrožene zapadnoindijske patke koja zviždi, takođe poznate kao crnokljuna patka. U blizini centra ostrva je slano jezero Tarpon, koje nema izlaz na more. Ima neobičnu populaciju tarpona, velike srebrne ribe koja obično živi samo u okeanu.
Point of Sand
Mali Kajman ima mnogo kamenitih plaža pogodnih za šetnju ili ulazne tačke za ronjenje sa obale. Ali ostrvo ima samo jednu zaista finu plažu za kupanje sa prostranstvom peska, čistim peščanim dnom i zaštitnom linijom grebena: Point of Sand. Struje su često veoma jake, ali najplića područja su pogodna za oprezno gaženje čak i za neplivače.
Point of Sand se nalazi na severoistočnom vrhu Malog Kajmana i ima jasan pogled na zapadni kraj Kajman Brak udaljen 8 km. Zaista, plaža je dovoljno lepa da privlači posetioce sa Kajman Braka koji dolaze čamcima. Posebno nedeljom brojne lokalne porodice koriste plažu, koja će radnim danima verovatno biti pusta. Plaža ima zaklon sa stolovima za piknik i roštiljem, ali nema uslugu bilo koje vrste i vodu. Da bi se stiglo do ove plaže potrebna je usluga mini-busa, iznajmljeni automobil ili skuter; odlučni i fizički sposobni mogu da stignu i na biciklu.
Muzej Malog Kajmana
Mala zbirka koja se fokusira na lokalnu istoriju otvorena je nekoliko sati, obično radnim danima popodne. Ulaznica se ne plaća, donacije se prihvataju, a tu je i Tanya koja ima opširno znanje o iguanama, životu ptica i sa zadovoljstvom će pokazati neka od njihovih skrovišta koja se nalaze iza starog muzeja.
Istraživački centar Mali Kajman (Little Cayman Research Centre)
Ovaj istraživački centar na površini od 600 m2 nalazi se na severnoj obali Malog Kajmana i deo je Centralnokaripskog pomorskog instituta (CCMI). CCMI je neprofitna organizacija osnovana 1998. godine kako bi zaštitila budućnost koralnih grebena kroz istraživanje, konzervaciju i obrazovanje. Potrebno je kontaktiri tamošnje osoblje da bi se zakazao vrlo informativan obilazak objekta.
O W E N
Owen (Owen’s Island ili The Key, sprud) je ostrvce udaljeno oko 340 m od jugozapadne obale Malog Kajmana.
Dugačko je 250 m, najveća širina je 180 m, a površina blizu 4 ha.
Priča se da je četvrto po veličini kajmansko ostrvo nazvano po mornaru Owenu. On je radio na brodu “Sparrow Hawk”, koji se nekoliko puta usidrio u blizini i uvek bi posetio sprud izjavljujući da je to njegovo privatno ostrvo.
Na ostrvu nema bilo kakvih objekata i popularno je jednodnevni izlet za porodice, mladence i avanturiste.
Na strani najbližoj Malom Kajmanu ima beli plitki peščani sprud koji je pogodan za decu, plivanje i ronjenje.
Ostrvo je u privatnom vlasništvu, a njegovi vlasnici dozvoljavaju javnu upotrebu uz očekivanje poštovanja i održavanja čistoće prilikom posete.
Da bi se posetilo ostrvo Owen, putnici obično prelaze lagunu South Hole Sound malim čamcem (ili taksi brodićima) iz obližnjih odmarališta na Malom Kajmanu. Kada je more mirno, neki se mogu odlučiti da koriste kajak ili paddleboard (daska za veslanje, dostupna za iznajmljivanje u nekim odmaralištima), a može se jednostavno preplivati ili pregaziti do ostrva sa najbliže tačke na Malom Kajmanu.
K A J M A N B R A K
Kajman Brak (Cayman Brac) leži oko 145 km severoistočno od Velikog Kajmana i 8 km istočno od Malog Kajmana. Dugačak je oko 19 km, sa prosečnom širinom od 2 km. Zahvata površinu od 38 km2. Njegov teren je najistaknutiji od tri Kajmanska ostrva zbog The Bluffa (blef), krečnjačkog izdanka koji se postepeno uzdiže od jugozapadnog prema severoistočnom kraju ostrva do 43 m nadmorske visine. Ostrvo je dobilo ime po ovoj istaknutoj osobini, jer je “brac” na gelskom (ili gaelskom) jeziku naziv za bluff.
Kristifor Kolumbo je otkrio Kajman Brak i njegovo sestrinsko ostrvo, Mali Kajman, 10. maja 1503. godine kada je njegov brod skrenuo sa kursa tokom putovanja između ostrva Hispaniola i Paname. Tokom vrhunca piraterije, gusari su koristili Kajman Brak kao utočište i mesto za dopunu svojih zaliha jer na ostrvu postoji veliki broj bunara sa slatkom vodom, a lokalna flora i fauna predstavljala je izvor hrane.
Po podacima iz 2018. godine na ostrvu je živelo 2.547 stanovnika, što znači da je gustina naseljenosti 67 stanovnika/km2. Odeljenje za obrazovanje Kajmanskih ostrva vodi na ostrvu dve osnovne i jednu srednju školu.
Lokalna privreda se bazira na tri oblasti koje su verovatno tipične za mnoge karipske lokacije: turizam, opštinska uprava i lokalna preduzeća. Ipak, na Kajman Braku, najveći poslodavac je država (uključujući nacionalnog avio prevoznika “Cayman Airways”). Neke od ekonomski istaknutijih porodica na Velikom Kajmanu potiču sa Kajman Braka, kao Kirkconnel, Foster, Walton i Scott. Većina turističkog sektora je usmerena na pružanje usluge ronjenja, iako je to poslednjih godina u padu. Tako je jedan od dva lokalna hotela, “Divi Resorts”, zatvoren 2006. godine. Na ostrvsku privredu takođe je negativno uticala značajna šteta koju je naneo u novembru 2008. godine uragan “Paloma” kategorije 4.
Lokalno preduzeće koje je gotovo jedinstveno za Kajman Brak su njegovi umetnici koji obrađuju lokalni kamen poznat kao kajmanit (vrsta dolomita), obično praveći nakit ili male rezbarije. Dva od ovih umetnika su bili Eddie Scott i Tenson Scott, čiji su radovi pobedili na nacionalnim takmičenjima, kao i zvanični poklon kraljici Elizabeti II i princu Filipu tokom državne posete 1994. godine. Za venčanje princa Williama 2011. godine, zvanični poklon Kajmanskih ostrva izradio je Horacio Esteban, koji je odrastao na Kajman Braku, a trenutno živi na Velikom Kajmanu.
1965. godine “Cayman Brac Airways” (CBA), podružnica kostarikanske kompanije LACSA, obavljao je dva puta nedeljno povratne letove na relaciji Veliki Kajman – Mali Kajman – Kajman Brak - Montego Bay (Jamajka). Prema redu letenja avio-kompanije od 1. maja 1965. godine, uslugu povezivanja do Majamija preko Velikog Kajmana nudila je LACSA, dok je dodatne usluge povezivanja do Majamija kao i do Njujorka nudio Pan Am preko Montego Baya. Vlada Kajmanskih ostrva je 1968. godine kupila kontrolni udeo u “Cayman Brac Airwaysu” od LACSA-e, a zatim je formirala “Cayman Airways” koji od tada upravlja aerodromom.
Međunarodni aerodrom “Charles Kirkconnel” (ranije se zvao “Gerrard Smith”) opslužuje ostrvo. Svim redovnim putničkim letovima upravljaju “Cayman Airways” i njegova podružnica “Cayman Airways Express” sa uslugama do i sa Velikog Kajmana. Pored toga, “Cayman Airways” pruža ograničenu sezonsku liniju između Kajman Braka i Majamija, bilo direktno ili sa međusletanjem na Veliki Kajman.
Ronjenje
Za ronioce zanimljiva je fregata dužine 100 m izgrađena u Sovjetskom Savezu 1984. godine za potrebe kubanske mornarice sa četiri topa na palubi. To je jedan od svega nekoliko potopljenih sovjetskih brodova u zapadnoj hemisferi i jedini do koga se relativno lako može zaroniti. Fregatu klase Koni II kupila je i potopila vlada Kajmanskih ostrva u septembru 1996. godine. Fregata je originalno nosila oznaku 356, a prekrštena je u M/V Captain Keith Tibbetts, po poznatom političaru sa Kajman Braka. Prvobitno je stajala uspravno na dubini od 27 m sa palubom na 18 m dubine.
Međutim, u periodu od decembra 1998. godine do januara 1999. godine zimska severozapadna oluja izazvala je visoke talase koji su umalo prepolovili brod. Rezultat oluje je bio da se prednji deo brod nagnuo pod uglom od oko 45 stepeni u odnosu na ostatak još uvek uspravnog zadnjeg dela, a sredina je postala ruševina. Krmeni deo olupine u suštini nije bio pogođen. Fregata se nalazi u peščanom području sa uglavnom dobrom vidljivošću, 200 m od obale (prilično dugo plivanje) od lokacije ‘Buccaneer’, na severnoj obali ostrva, a blizu njegovog zapadnog kraja. U gornjem delu broda postoje brojni otvori za sertifikovane ronioce. Mnogo više otvora je dostupno pošto se brod prepolovio. Lokacija takođe služi kao veštački greben. Ostala zanimljiva mesta za ronjenje su Radar Reef, Cemetery Wall i Wilderness Wall, svi dobro prekriveni koralima i sa širokim diverzitetom morskog života.
Pećine
Kajman Brak, osim ronilaca, privlači i posetioce koji imaju druga interesovanja. Pećine koje se nalaze oko ostrva, nude speleoturizam u delikatne podzemne formacije. Stepenice i, u nekim slučajevima, merdevine su napravljene da bi posetiocima omogućili pristup udaljenijim pećinama. U Rebekinoj pećini (Rebecca's Cave), nalazi se grob devojke nastradale tokom razarajućeg velikog tzv. Kubanskog uragana 1932. godine i to je mesto nacionalnog nasleđa Kajmana.
Slobodno penjanje
Penjanje se razvilo 1992. godine i sada na ostrvu postoji 128 sportskih staza (najnoviji podatak iz marta 2021. godine). Tradicionalno penjanje je retko.
Pešačenje i pešačke staze
Program prirodnog turizma otvorio je pešačke i planinarske staze koje omogućavaju istraživanje gusto pošumljenih kraških predela ostrva. Jedinstvena flora i fauna koje uspevaju na tom mestu mogu se posmatrati u divljini.
Ribolov
Vode Kajman Braka koriste se i za rekreativni ribolov i za lov na krupnu ribu (big game fishing).