Antigva i Barbuda (engleski Antigua and Barbuda) je nezavisna država, smeštena je u istočnom delu Karipskog mora na granici sa Atlantskim okeanom, u središtu Ostrva zavetrine. Deo je Malih Antila, na oko 17° severne geografske širine. Država se sastoji od dva glavna ostrva, Antigve i Barbude, brojnih manjih ostrva (Great Bird, Green, Guiana, Long, Maiden i York) i dalje južno do ostrva Redonda. Od severnog kraja Barbude do ostrva Redonda ima nešto više od 100 km, rastojanje Antigva – Barbuda je 42 km, a Antigva – Redonda je blizu 50 km.
Ukupna površina Antigve i Barbude je 442 km2. Stalno stanovništvo broji oko 96.286 (procena za 2018. godinu), a prestonica, najveći grad i luka je St. John’s na Antigvi.
Antigva i Barbuda su pripojeni Zapadnoindijskoj federaciji 1958. godine. Sa raspadom federacije, ova ostrva su postala jedna od država Zapadnoindijske asocijacije 1967. godine. Tome je sledila samouprava u oblasti unutrašnjih poslova. Nezavisnost od Ujedinjenog Kraljevstva ostvarena je 1. novembra 1981. godine. Država Antigva i Barbuda je članica Ujedinjenih nacija i Komonvelta, a Elizabeta II je i dalje kraljica ove zemlje i šef države, koju na Antigvi i Barbudi predstavlja vrhovni guverner. Izvršna vlast i predsedavanje vlade je u rukama premijera.
Kraljevske odbrambene snage Antigve i Barbude imaju oko 260 članova. Sprovođenju mira pomaže i Kadetski korpus Antigve i Barbude sačinjen od 200 tinejdžera između 12 i 18 godina.
A N T I G V A
Antigva, takođe poznata i kao Waladli ili Wadadli od strane lokalnog stanovništva, je jedno od Ostrva zavetrine i glavno ostrvo države Antigva i Barbuda.
Antigva znači “drevno” na španskom, a naziv dolazi po ikoni u seviljskoj katedrali “Santa Maria de la Antigua” – Sveta Marija stare katedrale. Ime Waladli otprilike se može prevesti kao “naše”.
Geografija
Ne računajući ostrva u sastavu države, najbliža susedna ostrva su Monserat 40 km jugozapadno, Gvadelup 62 km južno i Nevis 68 km zapadno. Antigva je grubo rečeno kružnog oblika. Od severa do juga ostrva rastojanje iznosi 23,5 km, a od istoka do zapada ostrva rastojanje je 20 km. Površina Antigve je 281 km2 (oko 63% površine države), a dužina obale je 87 km.
Uopšte, Antigva je nisko položeno ostrvo, a najviša tačka ostrva je Boggy Peak (402 m). Klima je tropska, ali je ostrvo podložno suši.
Prirodne tačke, rtovi i plaže oko ostrva su između ostalih: Boon Point, Beggars Point, Parham, Willikies, Hudson Point, English Harbour Town, Old Road Cape, Johnson’s Point, Ffryes Point, Jennings, Five Islands, plaže Yepton i Runaway (pista).
Ove tačke i rtovi formirali su nekoliko prirodnih luka: Fitches Creek Bay, između Beggars Pointa i Parhama; Nonsuch Bay između Hudson Pointa i Willikiesa; Willoughby Bay između Hudson Pointa i English Harbour Towna; English Harbour vodi u English Harbour Town; Falmouth Harbour urezan u Falmouth; Rendezvous Bay između Falmoutha i rta Old Road; Five Islands Harbour između Jenningsa i Five Islandsa; i Green Bay, glavna luka St. John’sa, između plaža Yepton i Runaway.
English Harbour i Falmouth Harbour
English Harbour na jugoistočnoj obali ostrva pruža zaštitu za brodove tokom jakih oluja. To je bila britanska kolonijalna pomorska baza “Nelson’s Dockyard”, nazvana po admiralu Horatio Nelsonu. English Harbour i susedno selo Falmouth su jedriličarske destinacije i centri za snabdevanje.
Alsophis antiguae spada među najređe zmije na svetu. Ova vrsta je krajnje ugrožena i u velikoj opasnosti od izumiranja, a Antigva joj je jedino poznato stanište. Takođe postoji i endemska vrsta guštera.
Istorija
Do 1200. godine na ovim prostorima su obitavali Arawak indijanci iz područja reke Orinoko. Oni su se bavili poljoprivredom, i uzgajali su poznati crni ananas sa Antigve, kukuruz, slatki krompir, čili papriku, duvan i pamuk. Bili su jako dobri u brodogradnji, pa su plovili Karipskim morem i delom Atlantika. Izgleda da su kasnije emigrirali na kopno, a zamenio ih je narod Karibi. Ovaj narod imao je superiornije oružje, što im je omogućilo da pobedi narod Arawak u većem delu Zapadne Indije. Oni su pojedince držali kao robove, dok su neke i pojeli (kanibalizovali). Zanimljivo da se pojedino povrće koje su gajili Arawak indijanci, kao što su kukuruz i slatki krompir, i danas glavni sastojci lokalne kuhinje. Kolonisti su ih preneli u Evropu, odakle su se proširili širom sveta. Naprimer, popularno slatko jelo sa Antigve je dukuna, a to su barene knedle od rendanog slatkog krompira, brašna i začina. Drugo jelo, fungi, pravi se od kukuruznog brašna i vode.
Za evropljane Antigvu je otkrio je Kolumbo 1493. godine. Španci nisu kolonizovali ostrvo zbog nedostatka vode za piće. 1632. godine grupa engleskih kolonista napustila je Sent Kits i naselila je Antigvu. Sir Christopher Codrington osnovao je prvo stalno britansko naselje. Ostrvo se brzo razvilo kao profitabilna kolonija šećera. Tokom dugog dela istorije Antigva se smatrala britanskom “kapijom Kariba”. Nalazila se na glavnim brodskim rutama prema kolonijama bogatim sirovinama.
Francuzi su je zauzeli 1666. godine, ali je vraćeno Engleskoj sledeće godine. Englezi su uspostavili robovlasnički poredak otvarajući brojne plantaže na kojima se u prvom redu gajio duvan, a kasnije i šećerna trska. Šećerna trska je postala glavna kultura oko 1674. godine, kada je pukovnik Christopher Codrington (oko 1640-1698) otvorio plantažu “Betty’s Hope”, koju je nazvao po svojoj kćerki. On je došao sa Barbadosa i doneo je najnoviju tehnologiju proizvodnje šećera. Plantaža “Betty’s Hope” bila je toliko uspešna, da su ostali plantažeri napustili proizvodnju duvana i prešli su na šećernu trsku. To je zahtevalo povećanje broja robova za rad na plantažama.
Nije baš objašnjeno, ali po ovim podacima postoje dve osobe koje imaju isto ime i prezime Christopher Codrington.
Mlinovi za šećernu trsku, “Betty’s Hope”
Šećerna trska bila je jedna od najokrutnijih i najopasnijih kultura koje su robovi bili prinuđeni da uzgajaju. Berba trske zahtevala je duge dane rada na poljima šećerne trske pod vrelim ostrvskim suncem. Šećerna trska se brzo kvarila nakon berbe, a proces mlevenja bio je spor i neefikasan, što je zahtevalo da mlin i peći rade 24 sata dnevno tokom sezone žetve.
Mlinovi za šećernu trsku i peći bili su dva najopasnija mesta za robove koji su radili na plantažama šećerne trske. U mlinovima su korišćeni drveni ili metalni valjci za drobljenje šećerne trske i ceđenje melase. Robovi su bili u opasnosti da im se udovi zaglave i rastrgnu u mašinama. Slično tome, u pećima su robovi radili pod ekstremno visokim temperaturama i uz rizik da se zapale u vrelom istopljenom šećeru.
Robovi na radu u peći, 1823
Do sredine sedamdesetih godina XVIII veka broj robova je porastao na 37.500, što je tri puta više u odnosu na 1713. godinu. Sa druge strane, broj Britanaca je sa 5.000 opao na 3.000. Robovi su živeli u lošim uslovima i prenatrpanim barakama, a njihovi vlasnici mogli su ih nekažnjeno maltretirati ili čak ubijati. Zakon o robovima iz 1723. godine samovoljno ubistvo robova označio je zločinom, ali nije mnogo učinio da im olakša život. Pobune protiv ropstva među crnim antigvancima postale su sve učestalije. 1729. godine, rob Herkules bio je obešen i rasčerečen, a još tri roba je živo spaljeno, jer se kovali zaveru da ubiju robovlasnika Crumpa i njegovu porodicu. 1736. godine porobljeni čovek zvan "princ Klaas" (čije je robovsko ime bilo Court) navodno je planirao ustanak u kome bi masakrirao britanske robovlasnike. Zahvaljujući informacijama dobijenim od drugih robova, kolonisti su otkrili zaveru i ugušili je. Princ Klaas i četvorica njegovih kolega je pogubljeno. Šest pobunjenika je okovano u lancima ostavljeno da umru od gladi, a još 58 je spaljeno na lomači. Mesto egzekucije je danas Antiguan Recreation Ground.
Lord Horatio Nelson bio je važna figura u istoriji Antigve, stigao je krajem XVIII veka da bi sačuvao ostrvsku trgovačku mornaricu.
Američki rat za nezavisnost krajem XVIII veka poremetio je trgovinu šećerom na Karibima. Kao što je poznato, 1807. godine Velika Britanija je zabranila trgovinu robovima, a sve preostale robove je oslobodila 1834. godine. Ukidanje ropstva dovelo je do privredne stagnacije.
Antigva se sa Barbudom ujedinila u zajedničku državu 1870. godine.
Stanovništvo
Broj stanovnika ostrva iznosi 95.882 (procena za 2018. godinu), što je povećanje od čak 20% u odnosu na popis 2011. godine, kada ih je bilo 80.161.
Preko 32.000 stanovnika živi u glavnom gradu St. John’su. Glavni grad se nalazi na severozapadu ostrva i ima duboku luku koja može da prihvati velike kruzere. Ostala veća naselja, po popisu iz 2001. godine, su All Saints (3.412) i Liberta (2.239).
Stanovnici su uglavnom zapadnoafričkog, britanskog i portugalskog porekla. U rasnom smislu, 91% stanovnika pripada crnoj rasi; 4.4% je mešanaca; 1.7% belaca; 2.9% ostalih (azijata…). Većina belaca je britanskog ili irskog porekla. Na ostrvu živi i mali broj Arapa i Jevreja.
St. John’s
Plaža Dickinson Bay
Engleski je zvanični jezik Antigve i Barbude, ali se upotrebljava i lokalni antigvanski kreolski. U obrazovnom procesu odbačen je kreolski jezik, a nastava se izvodi na književnom, britanskom engleskom. Velika je upotreba i španskog jezika, tačnije oko 10.000 stanovnika govori španski.
Kultura ovog ostrva je spoj zapadnoafričkog i britanskog uticaja. Kriket je nacionalni sport i upravo nekoliko svetski poznatih igrača kriketa dolazi sa Antigve. Tokom sedmice jedrenja na Antigvi, krajem aprila i početkom maja, na ostrvo pristižu brojni jedriličari koji učestvuju u regati, koja se redovno održava svake godine. Ostali popularni sportovi su fudbal i surfing. Antigva i Barbuda je učestvovala i na Olimpijskim igrama sa nekoliko atletičara. Popularna američka kultura i moda su ostavili traga i na kulturu ove male države.
Privreda
Turizam ostvaruje više od polovine ukupnog bruto društvenog proizvoda i dominantna je delatnost. Antigva je poznata po mnogobrojnim luksuznim odmaralištima i hotelima, lociranim duž prelepe obale. Jedna trećina turista dolazi iz SAD. Bankarstvo i finansijske usluge, takođe čine važan deo privrede ove zemlje. Poljoprivreda nije dovoljno razvijena, s obzirom na nedostatak vode za navodnjavanje. U principu zadovoljava domaće potrebe. Gaji se pamuk, voće i šećerna trska. Industrijski proizvodi su prečišćeni petrolej, rum, odeća i električna oprema.
Na ostrvu se kao zvanična valuta koristi istočnokaripski dolar, ali su mnoge cene u turističkom sektoru prikazane u američkim dolarima. Kurs je 1 US$ = 2,7 EC$.
Antigva je bila jedna od prvih država koja je legalizovala, licencirala i regulisala kockanje na mreži ili igre na sreću na Internetu (online gambling) i primarna je lokacija za osnivanje takvih kompanija.
Pojedine zemlje, posebno SAD, tvrde da ako je određena transakcija kockanja pokrenuta izvan Antigve, onda tu transakciju regulišu zakoni zemlje u kojoj je transakcija pokrenuta. Ovaj argument je iznet pred Svetsku trgovinsku organizaciju i nije prihvaćen.
Saobraćaj
Novi terminal aerodroma
Jedini ostrvski aerodrom “V. C. Bird” nalazi se 8 km severoistočno od St. John’sa. Na njega, između ostalih, sleću avioni kompanija Virgin Atlantic, British Airways, American Airlines, United Airlines, Delta Air Lines, Caribbean Airlines, Air Canada, WestJet, LIAT i JetBlue. Redovne linije postoje za Barbudu.
Nedavno je izgrađena nova zgrada terminala, koja je zamenila staru izgrađenu 1981. godine. Aerodrom spada među bolje na Karibima.
Putevi na ostrvu su strmi, vijugavi, većinom zemljani i puni su rupa. Asfaltirana je tek trećina putne mreže. Vozi se levom stranom. Vulkanski pepeo, koji ponekad prekriva puteve, može ih učiniti klizavim. Brzina je ograničena na 40 mph (65 km/h), ali se ne poštuje. Pošto je malo saobraćajnih znakova, lako se može zalutati u nepoznatim predelima.
Stari terminal se sada koristi kao kancelarijski prostor
Javni saobraćaj čine autobusi obeleženi natpisom “BUS” i taksi vozila obeležena slovima “TX” na žutim registarskim tablicama. Vlada reguliše taksi usluge, koristeći fiksirane cene umesto korišćenja taksimetara. U taksi vozilu bi trebalo da bude istaknut cenovnik. U principu, na Antigvi se lako dolazi do taksija, posebno na aerodromu i kod većih hotela. Mnogi taksisti takođe predstavljaju turističke vodiče.
Autobusi saobraćaju od 5:30-18:00 h od glavnog grada St. John’sa do drugih naselja na ostrvu. Međutim, nema autobuskog stajališta na aerodromu i u severnoj turističkoj zoni. Iako je vreme polaska često prepušteno vozaču, autobusi generalno poštuju red vožnje. Većina autobusa ima istaknutu maršrutu na prednjem vetrobranu. To su obično kombiji u privatnom vlasništvu sa 15 sedišta. St. John’s ima dve autobuske stanice.
Turistima je dozvoljeno da rentiraju kola, pod uslovom da imaju važeću vozačku dozvolu svoje zemlje. Najpre moraju kupiti privremenu vozačku dozvolu, a to se uglavnom može obaviti i u rent-a-kar agenciji.
Nekoliko luka i marina omogućava pristajanje kruzera, jedrilica, jahti i drugih plovila. Svi brodovi moraju prvo doći na Antigvu pre nego što nastave do Barbude, i za to moraju dobiti dozvolu lučke uprave. Plaćaju se naknade i za ulazak u zemlju i za pristajanje. Glavna luka je St. John’s, u kojoj pristaju kruzeri i odakle polazi polazi brod za Barbudu. Kruzeri se mogu usidriti i u Heritage Quayu. English Harbour, mesto gde se nalazi Nelson’s Dockyard, važna je luka Antigve već vekovima. Ostale luke su Jolly Harbour, Deepwater Harbour i High Point Crabbs Peninsula.
Jolly Harbor
Antigva je okružena sa nekoliko manjih ostrva, a sva se nalaze pored njene istočne obale. Ostrva su prikazana od severoistoka prema jugoistoku.
(1) Prickly Pear Island je ostrvce udaljeno oko 650 m od severne obale Antigve. Ostrvce je veoma malih dimenzija, dugačko i široko je oko 50 m. Ono je nenaseljeno, ali se često koristi za izlete. Naziv ostrva u bukvalnom prevodu znači bodljikava kruška, ali se radi o jednoj vrsti kaktusa.
(2) Long Island, takođe poznato i kao Jumby Bay, nalazi se pored severoistočne obale Antigve, praktično u produžetku avionske piste. Locirano je severno od poluostrva Parham, 1,3 km od najbliže tačke na Antigvi i 2,5 km od Dutchman Baya. Nije baš jasno zašto se zove dugačko ostrvo; ima 1,8 km dužine i 1,5 km širine. Po površini, 120 ha ili 1,2 km2, je peto ostrvo države Antigva i Barbuda. Jedna vrsta morske kornjače (na srpskom nema naziv, koristi se latinski naziv Eretmochelys imbricata) dolazi iz tirkiznog mora da bi položila jaja na plaži u zalivu Pasture.
Ostrvo je prvi ugledao Kristifor Kolumbo 1493. godine.
Na ostrvu se nalazi luksuzni hotel sa pet zvezdica “Jumby Bay Island”, kojim rukovodi Oetker Collection.
(3) Maiden Island, poznato i pod nazivima “Maid Island” ili “Maiden Islet”, je malo privatno ostrvo. Nalazi se između ostrva Antigva (rastojanje 940 m) i Long Island (rastojanje 380 m). Ostrvo ima 10 vezova, što ga čini popularnom turističkom destinacijom za one koji vole da uživaju u toploj vodi Karipskog mora. Od 2009. godine ostrvo je u vlasništvu američkog finansijskog prevaranta Allena Stanforda, ali i filantropa i sponzora profesionalnog sporta.
Maiden Island je određen za lokaciju najvećeg projekta obnove koralnog grebena izveden dizajniranim veštačkim grebenima pod nazivom "Kuglice grebena". 3.200 montažnih modula grebena raspoređeno je oko celog ostrva, ali primarni greben se nalazi samo na vetrovitoj strani ostrva.
(4) Great Bird Island se nalazi oko 2,4 km severoistočno od Antigve. Ima površinu od samo 8,1 ha. Ostrvo ima oblik obrnutog latiničnog slova L (⅃). Istočni deo ostrva je dugačak 570 m, ali je vrlo uzak, do 80 m. Blizu južnog kraja ostrva se odvaja prema zapadu poluostrvo. Dužina poluostrva je 420 m, a najveća širina je 185 m. Ostrvo je u privatnom vlasništvu, ali je otvoreno za posetu. Great Bird Island je jedino mesto na svetu gde se može sresti zmija Alsophis antiguae u prirodi. Ostrvu su ime dali mornari zadivljeni brojem ptica koje žive i gnezde se na njemu. Great Bird Island je mali raj. Na stotine crnih pacova donedavno je živelo na ostrvu.
(5) Guiana Island (ili Guana Island) se nalazi na samo 35 m od severoistočne obale Antigve, između poluostrva Parham i ostrva Crump. Ono predstavlja južnu granicu North Sounda (severnog prolaza). Dužina ostrva je 3,4 km, a najveća širina je 900 m. Po merenjima sa Google Eartha, površina ostrva je blizu 2 km2, tako da se smatra četvrtim po veličini ostrvom Antigve i Barbude.
Ostrvo je sklonište jelena lopatara, nacionalne životinje Antigve. I ovo ostrvo je u vlasništvu Allena Stanforda. Vlada Antigve uspela je da obezbedi višemilionsku investiciju u projektu ostrva Guiana od kineskih građevinara (mada nije jasno ako je ostrvo privatno).
GPS koordinate: 17°07′21″ N, 61°43′47″ W.
(6) Green Island (zeleno ostrvo) je malo ostrvo udaljeno oko 350 m od jugoistočnog poluostrva Antigve. To je privatno ostrvo, od 1947. godine u vlasništvu je kluba “Mill Reef”. Nalazi se blizu južnog ulaza u zaliv Nonsuch Bay. Pukovnik Richard Ayres dobio je ostrvo u zakup 1673. godine. Do 1731. godine ostrvo je bilo u vlasništvu Stephena Blizarda, a 1790. godine i dalje je bilo u vlasništvu njegovih naslednika. Naslednici Roberta Maginleya bili su vlasnici ostrva 1921. godine. Maginley i njegova tri brata bili su imigranti iz Irske i na kraju su posedovali 1.800 ha zemljišta, što ih je činilo najvećim zemljeposednicima na Antigvi. Na ostrvu je uspostavljena plantaža, ali postoji vrlo malo dokaza o postojanju mlina za šećernu trsku.
Green Island je dugačak od zapada do istoka oko 2 km. Širina ostrva varira, zbog dva poluostrva izbačena prema jugu, koja formiraju zatvorene uvale; najveća širina je 540 m, ali postoji i deo sa širinom ispod 100 m. Površina ostrva je oko 40 ha. Oblik ostrva mene neodoljivo podseća na psa, pošto zapadno poluostrvo liči na glavu psa, istočno poluostrvo ima izgled repa, a dva južna poluostrva su kao prednje i zadnje noge!
Istočno poluostrvo završava se rtom Man of War i to je najistočnija tačka Antigve i Barbude (najistočnija tačka ostrva Antigva je Neck of Land), odakle se Atlantski okean prostire na blizu 4.000 km do Zelenortskih ostrva. Ostrvo je visoko samo nekoliko metara. Pokriveno je tropskim grmljem. Obalu čine delom stene, a delom čiste bele plaže. Ostrvo je okruženo grebenima i stenama, severni greben blokira čitav zaliv Nonsuch i prostire se do zaliva Long.
GPS koordinate: 17.0705° N, 61.666667° W.
(7) York Island se nalazi 350 m istočno od Antigve. Dužina ostrva je 400 m.
Smith Island, nalazi se u zalivu Half Moon (polumesec)
B A R B U D A
Barbuda (engleski Barbuda) se nalazi 42 km severno od ostrva Antigva.
Ostrvo je dugačko (u smeru sever-jug) 36 km, a najveća širina je 23 km. Površina Barbude je 160,56 km2 (oko 36% površine države Antigva i Barbuda). Ostrvo je izgrađeno uglavnom od korala i krečnjaka sa malim topografskim varijacijama. Najviša tačka ostrva je na samo 38 m nadmorske visine. To “gorje” se nalazi u istočnom delu ostrva, ali je veći deo ostrva vrlo ravan, sa brojnim lagunama u severozapadnom delu.
Klima je tropska primorska, što znači da nema velikih sezonskih varijacija temperature. U januaru i februaru, uslovno rečeno najhladnijim mesecima, prosečna dnevna temperatura je 27°C, dok je u julu i avgustu, u najtoplijim mesecima, prosečna najviša dnevna temperatura 30°C. Ostrvo pogađaju uragani, čija sezona traje od avgusta do oktobra.
Barbuda je dom za ptice brzane, kojih najviše ima u Kodringtonskoj laguni. Ove ptice su atraktivne za posmatranje, pošto mužjaci imaju karakterističnu crvenu vratnu torbicu, koju naduvaju tokom sezone parenja kako bi privukli ženke.
Prvi drevni stanovnici ostrva bili su Siboneji 2400 godina p.n.e, ali sa dolaskom Kristifora Kolumba 1493. godine, ostrvo su naselili Arawak i Karipski Indijanci. Prva naselja Evropljana bila su španska i francuska. Barbuda je u posedu Britanaca od 1628. godine, a prva kolonija Engleza osnovana je 1666. godine.
Ser Christofer Codrington je došao na Barbudu 1684. godine. Od 1685. godine Barbuda je u zakupu braće Codrington, koji osnivaju istoimeni grad. Porodica se bavila poljoprivredom, ali i prevozom robova koji su služili za rad na njihovim poljima šećerne trske na Antigvi. Zabeleženo je više pobuna robova, da bi tek 1834. godine svi bili oslobođeni.
Prema popisu iz 2011. godine na ostrvu je živelo 1.638 stanovnika (2% od ukupnog broja stanovnika države Antigva i Barbuda), od kojih je većina živela u gradu Codringtonu, koji je i administrativno središte ostrva. Više ljudi poreklom sa Barbude živi na Antigvi, nego na samoj Barbudi. Barbudanski akcenat se nešto razlikuje od antigvanskog.
Međutim, uragan Irma je u septembru 2017. godine oštetio ili uništio 95% zgrada i infrastrukture Barbude, pa je celokupno stanovništvo evakuisano na Antigvu, ostavljajući Barbudu nenaseljenom prvi put u modernoj istoriji. Uragan je trajao tri sata i protutnjao je brzinom od 300 km/h. Niko nije poginuo tokom uragana, već je tokom tokom evakuacije na Antigvu nastradalo jedno dete. Uragan je zaobišao Antigvu.
Klima i geografija Barbude je vrlo pogodna za turizam. Mnogi turisti su privučeni plažama ostrva. Aktivnosti kojima turisti mogu da se bave su plivanje, ronjenje, ribolov, pešačenje, posmatranje ptica, obilazak pećina i golf.
Ostrvo poseduje nekoliko turističkih naselja. Godinama nakon prethodnog velikog uragana koji je pogodio ostrvo (uragan Luis u septembru 1995. godine), a pre uragana Irma, na ostrvu su postojala samo dva turistička naselja, mada je u planovima bila izgradnja većeg broja.
Ribarstvo je takođe važna grana privrede na Barbudi.
Do Barbude se dolazi avionom preko aerodroma Barbuda Codrington (može da primi samo manje avione, pošto je pista dugačka 500 m) ili brodskom linijom “Barbuda Express” sa Antigve.
“Barbuda Express” je glavni vid prevoza sa Antigve na Barbudu. Saobraća četiri dana u nedelji, sa ukupno šest polazaka (sredom i petkom po dva, nedeljom i ponedeljkom po jedan). Sredom i petkom su polasci sa Antigve u 6:00 i 15:00 h, a sa Barbude su u 7:30 i 16:30 h. Ponedeljkom je polazak sa Antigve u 6:00 h, a nedeljom u 12:00 h, dok su polasci sa Barbude oba dana u 15:45 h. Cena karte u jednom pravcu je 40 US$, odnosno 100 EC$, dok je povratna karta neznatno jeftinija. Na samom ostrvu postoji nekoliko autobuskih linija.
Specifična vrsta kaktusa monahova kapa (Monks Cap) na Barbudi
Od znamenitosti na ostrvu izdvaja se kolonija brzana u laguni Codrington, zatim tvrđava Martello iz XIX veka i Indijanska pećina sa dva petroglifa uklesana u kamenu. Ostala interesantna mesta su prelepa plaža Pink Sands (ružičasti pesak), pećina Darby’s, vrtača sa tropskom kišnom šumom i Highland House (meštani je zovu Willybob), ruševine kuće porodice Codrington iz XVIII veka, kao i pregradni zid (Dividing Wall), koji je odvajao bogatu porodicu od njenih robova.
Tvrđava Martello
R E D O N D A
Redonda (engleski Redonda) je nenaseljeno ostrvo, koje je fizički mnogo bliže Monseratu i Nevisu, nego Antigvi, kojoj administrativno pripada. Redonda je bliža Monseratu od svih drugih ostrva i nalazi se 19,5 km severozapadno od njega. Nevis se nalazi 28,5 km severozapadno od Redonde, a Antigva blizu 50 km severoistočno.
Redonda je dugačka 1,4 km, a najveća širina je 640 m. Po wikipediji površinu ostrva je teško izračunati zbog izuzetno strme obale i smatra se da iznosi između 1,6 km2 i 2,6 km2. Po meni, to je glupost, i približnim merenjem sa Google Eartha dolazi se do znatno manje površine od 0,6 km2 (prostim množenjem dužine i širine ostrva lako je zaključiti da površina nikako ne može biti veća od 1 km2). Iako malih dimenzija, ima najviši vrh na 296 m.
Gledajući iz daljine, Redonda liči na jednu veoma veliku stenu. Ostrvo je ostatak drevnog ugašenog vulkana. Zemljište se uzdiže od nivoa mora uglavnom kao strma litica, pogotovo na zavetrinskoj (zapadnoj) strani. Na vrhu ostrva nalazi se relativno ravna, ali nagnuta prema istoku površina travnjaka. Na ostrvu nema izvora vode za piće sem kišnice.
Ostrvo je otkrio Kristifor Kolumbo 1493. godine na svom drugom putovanju u Novi svet, a on je i dao ime ostrvu Santa María la Redonda, što znači okrugla. Ostrvo je proglasio španskim posedom, ali se na njega nije iskrcao. Sudeći po imenu koje je ostrvu dao, Kolumbu je ostrvo izgledalo zaobljeno, bar u profilu. U stvarnosti je ostrvo dugačko i usko.
Pošto je ostrvo praktično stena male površine, za njega nije vladalo nikakvo interesovanje sila koje su učestvovale u kolonizaciji Amerike i vekovima je predstavljalo utočište gusarima. Šezdesetih godina XIX veka postalo je britanski posed. 1865. godine na ostrvu Redonda proglašena je jedna od najstarijih mikrodržava na svetu. U decenijama koje su nakon toga sledile, na ostrvu su se eksploatisale bogate naslage gvana sa godišnjim prinosom do 7.000 tona. Samo tokom tog perioda ostrvo je bilo naseljeno; 1901. godine na ostrvu je bilo 120 radnika. Gvano se koristio kao đubrivo pre nego što je počela masovna proizvodnja veštačkog đubriva. Nakon što je završena eksploatacija gvana, prešlo se na eksploataciju aluminijum fosfata, koji se koristio za proizvodnju baruta. Tada je konstruisana žičara za transport sirovina do pristaništa. 1914. godine, sa početkom I svetskog rata, prestalo se sa vađenjem rude i većina radnika je napustila ostrvo. Radnici na održavanju zadržali su se na ostrvu do 1929. godine, kada je uragan uništio skoro sve preostale objekte. Ostrvo je od tada nenaseljeno. Do današnjih dana su se očuvale dve kamene kuće, jedini preostali svedoci vremena kada je ostrvo bilo naseljeno. Teška topografija ostrva, nedostatak sigurnog mesta za pristajanje i bilo kakvog izvora pitke vode, sem kišnice, čine ostrvo nepodobnim za ljude.
Od 1967. godine ostrvo se nalazi pod suverenitetom države Antigva i Barbuda.
Stado divljih koza i hiljade pacova nestalo je sa ostrva 2017. godine (pretpostavljam da ih je odneo uragan Irma).
Naučnici iz Opservatorije vulkana Monserat povremeno posećuju ostrvo helikopterom; Redonda im služi kao osmatračnica sa koje vrše merenja aktivnog vulkana Soufriere Hillsa na svom ostrvu.
Dve vrste guštera su endemske životinje na Redondi. Ostrvo koriste brojne vrste morskih ptica za gnežđenje.