Amorgos je jedno od najlepših grčkih ostrva u Egejskom moru. Ovo ostrvo zapanjuje posetioce  prirodnim lepotama, tradicionalnom arhitekturom i predivnim plažama. Njegova devičanska lepota inspirisala je režisera Luc Bessona da snimi pojedine scene filma “Veliko plaventilo” (The Big Blue) na plaži Agia Anna. Najupečatljiviji prizor Amorgosa je impresivni manastir Hozoviotissa, izgrađen na litici sa prekrasnim pogledom na more. Šetnja kroz Choru i druga sela Amorgosa je nezaboravna, a ljubitelji pešačenja će takođe imati mogućnost da savladaju mnoge zanimljive staze.

Geografija

Amorgos (grčki Αμοργός) je najistočnije ostrvo Kiklada. Nalazi se između ostrva Naksos (25 km prema severozapadu) i Astipalaja (pripada Dodekanezu, 40 km prema jugoistoku), na zamišljenoj liniji koja spaja Pirej sa Dodekanezima. Ios se nalazi 30 km zapadno, a Santorini 45 km jugozapadno. Amorgos je bliži turskom (110 km) nego grčkom kopnu.

Ostrvo je izduženog oblika u smeru jugozapad-severoistok, dužine 32 km. Na najužem mestu širina iznosi samo 3 km, dok je na najširem mestu 12 km. Dužina obale Amorgosa je 112 km. Sa 121 km² površine Amorgos je sedmo po veličini ostrvo Kiklada, a među grčkim ostrvima zauzima 25. mesto.

Lociran je u centru Egejskog mora sa peščanom obalom i neverovatno je lepo ostrvo. Litice se obrušavaju u more, nudeći jedinstveni spektakl. Čistoća plaža i duboko plavo more očaravaju posetioce. Vlasnici jahti su posebno srećni jer imaju priliku da posete prelepe plaže koje nisu dostupne sa kopna.

Vode Egejskog mora koje okružuju Amorgos su veoma duboke. Kod severozapadne obale dubina mora je 317 m i smanjuje se na 95 m oko rta Prasino (zeleni). Kod južnog dela ostrva more je još dublje i dostiže 724 m, nešto istočnije je 256 m, a oko zaliva Aegiali dostiže 130 m.

Glavni grad ostrva je Amorgos, kolokvijalno nazvan Chora. Lociran je u sredini ostrva samo 5 km od luke Katapola, sa kojom je povezan redovnom autobuskom linijom. Amorgos ima dve luke. Na zapadu je Katapola, udaljena 136 nautičkih milja (oko 250 km) od Pireja i 61 nautičku milju (oko 113 km) od naselja Ermoupoli (ostrvo Siros), glavnog grada Kiklada. Na severu ostrva je druga luka Aegiali, sa sličnim rastojanjima do navedenih luka. Obe luke su povezane redovnim trajektnim linijama (veći broj polazaka je tokom letnjih meseci) sa lukama Pirej i Rafina.

Posebno upečatljiv je planinski reljef ostrva. Amorgos je brdovit i strm. Najviše planine su stenovite i vrlo surove: Krikelos ili Kroukelos dostiže 821 m visine i nalazi se na severoistoku ostrva, Profitis Elias (Prorok Ilija) visok je 698 m i nalazi se u centru ostrva i Aspro Vouno (Bela planina) sa visinom od 630 m je na jugu.

Kroukelos je bila jedina planina pokrivena gustom bukovom i hrastovom šumom i bujnim biljnim svetom, odakle se dobijala potrebna drvna građa za brodogradilišta. Međutim, 1835. godine žestok požar je zahvatio planinu, trajao je 20 dana i potpuno je uništio šumu. Planina Profitis Elias je manje strma u odnosu na Kroukelos i postepeno se spušta prema moru, ali se naglo završava. Na njenim strmim padinama sagrađen je manastir Panagia Hozoviotissa. Sa vrha ove živopisne planine, kada je nebo čisto, pod povoljnim vremenskim okolnostima može se videti ne samo čitav Amorgos, nego i mnogo ostrva u Egejskom moru, kao Naksos, Ikarija, Astipalaja, Ios i udaljeni Krit. 23 ostrva i ostrvaca koja okružuju Amorgos uvek su vidljiva. Poslednja planina, Aspro Vouno je strma i stenovita kao i prethodne dve. Na jugoistočnoj obali formirala je rt Gonia. Sve planine na ostrvu su stenovite, strme i gole. Osim toga, zbog preterane snage sa kojom se kiša sliva niz planine (zbog strmine padina), formiraju se brzi potoci, još jedan aspekat divlje prirode ostrva.

Premda je ostrvo planinsko, nije lišeno malih, ali vrlo plodnih dolina. Najveća od njih je Kolofanas, koja se nalazi na jugozapadnom delu ostrva i povezana je sa druge dve manje doline Kato Kampo i Kalotaritissa. Na ostrvu postoje još dve doline, jedna se prostire oko luke Katapola u centru ostrva, dok je druga severoistočno od Katapole, oko zaliva Aegiali. Zbog ovakve topografije ostrvo poseduje brojne zatone i prirodne zalive. Takođe postoje prirodni izvori, najveći je Agios Georgios Valsamitis. Ograničena količina vode na ostrvu je razlog korišćenja malih rezervoara (cisterni) u kojima meštani sakupljaju kišnicu.

Amorgos, ostrvo koje leži ispod veličanstvenog i vedrog egejskog neba, ima prijatnu mediteransku klimu. Zime su blage i praćene su jakim vetrovima.

Geološka istorija Amorgosa je vrlo neobična i razlikuje se od ostatka Kiklada. Najstarije stene na ostrvu su sedimentne stene; dugačak period njihovog formiranja počeo je pre 230 miliona godina, dok je krečnjak, drugi tip stena koji se sreće, mlađi (pre 220 miliona godina). Ove dve vrste stena pokrivaju najveći deo ostrva.

U davna vremena Amorgos je bio deo kopnene Grčke. Sadašnji oblik Amorgos je dobio pre 700.000 godina, kada su se delovi kopna usled jakog zemljotresa spustili ispod površine mora. Ono što je ostalo od kopna formiralo je ostrvo Amorgos, trend koji se opaža i kod ostalih grčkih ostrva. Međutim, zbog specifične topografije i nedostupnosti pojedinih područja, mnogi delovi ostrva ostali su izolovani tokom dugog razdoblja. Poslednjih godina, kada je država odlučila da pomogne ostrvu, razvoj tih područja je snažan i brz, ali bez uništavanja ili žestokog uticaja na prirodne lepote i nedirnuti pejzaž Amorgosa!

Istorija

Amorgos je bio naseljen još u bronzano doba. Arheološka iskopavanja su ustanovila da je Amorgos bio jedan od prvih centara kikladske civilizacije od 3000. do 2000. godine p.n.e. Na ostrvu je pronađeno mnogo metalnih predmeta, a posebno: bronzani bodeži i vrhovi kopalja, srebrno posuđe i ukrasi. Najveći ikada pronađe idol iz perioda kikladske civilizacije, tzv. Veliki idol (na slici), visine 147 cm, pronađen je upravo na Amorgosu (sada je izložen u Nacionalnom arheološkom muzeju u Atini). Na vrhu brda blizu Katapole pronađeni su ostaci drevnog naselja Minoa, koje je navodno bilo letnja rezidencija kralja Minosa.

U staroj Grčkoj na ostrvu su se proizvodili laneni hitoni (vrsta odeće) u crnoj boji.

Tokom Lamijskog rata (323-322. p.n.e) blizu Amorgosa je makedonska flota potukla atinsku flotu.

Tokom Četvrtog krstaškog rata (1204) ostrvo je zauzela venecijanska porodica Gizi. Glavni grad ostrva izgrađen je oko zamka hercoga arhipelaga, koji je vladao ostrvom od 1259-1260 i od 1269-1352. godine. 1260. godine ostrvo je vraćeno Vizantiji, ali ga je devet godina kasnije porodica Gizi vratila u svoj posed. Od 1370. godine ostrvom je upravljala Mletačka republika, a osmansko carstvo ga je zauzelo 1537. godine.

Kao i ostali Kikladi 1832. godine ušao je u sastav novoformirane Grčke. Za vreme režima vojne hunte (1967-1974) na Amorgos su bili slati politički zatvorenici.

9. jula 1953. godine vrlo jak zemljotres (7,5 stepeni po Rihterovoj skali) praćen cunamijem visokim oko 20 m prouzrokovao je smrt 53 osobe.

Stanovništvo

Glavno stanovništvo na Amorgosu su Grci. Amorgos spada u ređe naseljena ostrva među velikim ostrima Kiklada.

Poslednji popis je na ostrvu zabeležio u 22 naselja 1.971 stanovnika. Sa samo 16 stanovnika/km², Amorgos ima najmanju gustinu stanovnika od sedam najvećih kikladskih ostrva. Najveće naselje je Amorgos (Chora) sa 397 stanovnika, a preko 100 stanovnika popisano je u naseljima Aegiali (261), Rahidiou (172), Xilokeratidiou (156), Ormos Aegiali (147), Tholaria (138), Katapola (134) i Arkesini (106). U Potamosu je popisano 95 stanovnika. Od susednih ostrvaca (ukupno 14), jedino su na ostrvcu Kato Antikeri popisana dva stanovnika.

Privreda

Proizvodi koji se gaje na ostrvu su čuveni po kvalitetu i čistoći, kao amorgosko vino, maslinovo ulje, smokve i žitarice. Svi proizvodi su ukusni. Fava (žuti grašak) je dobro poznati proizvod ostrva. Ostali proizvodi su sir, mleko i riba koju love lokalni ribari. Iako je vegetacija na Amorgosu skromna po gustini i količini, bogata je različitim vrstama lekovitog bilja sa, uglavnom, lekovitim svojstvima.

Ručno rađeni pamučni konac i vez sa Amorgosa, koji sa posebnom ljubavi i veštinom rade ostrvske žene, odlikuje se lepotom i dobro je poznat širom Grčke. Glavna zanimanja stanovnika Amorgosa su ribolov, pomorstvo i zemljoradnja. Poslednjih godina u porastu je broj ljudi koji se bavi turizmom, pošto je ta grana privrede u usponu na ostrvu.

Ostrvca Gramvusa i Anitkerija stanovnici Amorgosa koriste za ispašu stoke, kao i ostrvca Nikurija i Anidros (ili Amorgopula).

Saobraćaj

Najjednostavniji način da se stigne do ostrva Amorgos iz Srbije je let avionom do Santorinija, a zatim trajektom do Amorgosa. Na ostrvu ne postoji aerodrom, tako da je jedini način dolaska na ostrvo morskim putem. Iz luke Pirej klasični trajekti i brzi brodovi su glavna polazna tačka za Amorgos. Putovanje klasičnim trajektom traje čak devet sati (da se podsetimo da je udaljenost oko 250 km), ali brzim brodovima se vreme putovanje skraćuje na pola.

Na samom ostrvu postoje autobuske linije koje povezuje glavna naselja (Katapola, Chora i Aegiali), manastir Hozoviotissa, područje Kato Meria i pojedine plaže (Agia Anna, Agios Pavlos, Paradisia i zaliv Aegiali). Red vožnje je često istaknut u prodavnicama i tavernama; naravno i u putničkim agencijama. Karte se kupuju kod vozača.

Na ostrvu se mogu iznajmiti automobili i motori. Glavni put kroz ostrvo je asfaltiran, ali nije u savršenom stanju, potrebno je obratiti pažnju na šljunak, često prisutan na ostrvskim putevima, ponekad može napraviti probleme. Preporuka je da se za obilazak ostrva iznajmi manji automobil, zbog uskih ulica, koji će takođe biti zaštita od vetra koji nije neuobičajen na Amorgosu.

Ukupno ima oko 60 km asfaltiranih puteva. Od kružnog toka kod Chore putevi vode na tri strane: na zapad do Katapole, na sever do naselja Aegiali i Tholaria i plaže Agios Pavlos i na jug i istok do manastira Hozoviotissa, sela Kamari i plaža Kalotaritissa i Paradisia.

Znamenitosti

Ostrvo je postalo poznato nakon filma “Veliko plavetnilo” (The Big Blue), delimično snimljenog na Amorgosu. To je prvi film francuskog reditelja Luc Bessona na engleskom jeziku, o roniocima na dah, koji pomeraju granice mogućeg u osvajanju morskih dubina. Film obrađuje teme posvećenosti, ljubavi, dokazivanja i takmičenja, kako protiv drugih tako i protiv samog sebe.

KATAPOLA

Katapola je glavna luka Amorgosa i jedno od turistička područja sa hotelima, pansionima, apartmanima i prodavnicama. Naselje se sastoji od predgrađa Xilokeratidi, Rachidi i Katapola. Luka, prirodna i duboka, jedna od najzaštićenijih na Kikladima, odigrala je ključnu ulogu u istoriji i privredi ostrva. Od davnina je bila važan poslovni centar za trgovinu između Grčke i Azije.

Danju je to živopisna luka, ulepšana šarenim ribarskim brodovima, malim zanatskim radnjama, brojnim tavernama, barovima i kafanama.

Preporučuje se šetnja duž obale uveče, kada svetiljke taverni osvetljavaju perimetar zaliva stvarajući atmosferu čežnje.

Ispred doka “Skopelitis Ferry” nalazi se kafana “Naftilia”, jedna od najstarijih kafana i svakako jedna od najkarakterističnijih na ostrvu.

Unutra, u okruženju zidova ukrašenih starim slikama i starim televizorom, posetilac će imati osećaj da je vreme stalo. Napolju, stalni gosti provode vreme slušajući lokalnu muziku, jedu pistaće i piju uzo. Originalna Grčka.

Kafana je ujedno i turistička agencija u kojoj se mogu kupiti karte za glavne trajektne kompanije. Tu se mogu kupiti karte i za “Ferry Skopelitis”, trajekt koji povezuje luku Katapola sa malim Kikladima. Red vožnje je istaknut u turističkoj agenciji.

Katapola se nalazi 5 km zapadno od Chore, a između dva naselja postoji redovna autobuska linija.

Iz luke Katapola do plaže Maltezi sobraćaju taksi brodići (polaze sa mola).

MINOA

Iznad luke Katapola, na brdu Mountolia, u antičko vreme podignuta je Minoa, jedno od najstarijih naselja na ostrvu. Po legendi, antički grad Minoa bio je letnja rezidencija Minosa, kralja Krita. Na tom mestu su pronađeni najstariji tragovi ljudskih naseobina na ostrvu, koji datiraju iz IV milenijuma p.n.e.

Do lokaliteta se može doći ili automobilom (3 km od luke Katapola) ili peške putem koji počinje od predgrađa Rachidi, potrebno je oko 40 minuta hoda.

CHORA
Chora, glavni grad Amorgosa, jedan od najlepših i najbolje očuvanih naselja celog arhipelaga, nalazi se bliže istočnoj obali centralnog dela ostrva. Chora je snežno belo naselje, okruženo brdima. Sagrađena je na oko 400 m nadmorske visine u cilju da budu zaštićena od napada gusara. Iznad naselja dominira impresivna stena, oko koje je tokom XIII veka izgrađen Kastro i bio je okružen vetrenjačama koje su sada u ruševinama.

Chora je srce i duša ostrva, zapanjujuće prelepa, obavijena gotovo nestvarnom tišinom.

Može se smatrati da je podeljena u četiri predgrađa: Vorina na severu, Vlyha na jugu, Kato Ghitonia na zapadu i Apano Ghitonia na istoku.

Kuće liče na jednostavne kocke okrečene u belo, dok vrata i prozori u plavoj, crvenoj i zelenoj boji predstavljaju kontast spram savršenih belih zidova, razdvojenih uskim kaldrmisanim ulicama. Živopisne taverne smeštene u lavirintu uskih ulica i manjih trgova sa izbačenim na ulicu stolovima sa šarenim stolnjacima, nude lokalni suhomesnati proizvod.

Svetlost koja okružuje Choru je toliko blistava, da samo boje buganvilija, rododendrona i geranijuma koje dekorišu terase i male trgova nude odmor za oči. U naselju ima oko 40 malih crkava, koje datiraju iz vizantijskog i postvizantijskog perioda i vredi ih posetiti.

Minimarketi, piljare, pekare, zanatske radnje, drogerije, restorani, taverne, ouzerije, snek barovi i kafane – sve ovo se može pronaći u Chori.

KASTRO
Izgrađen je verovatno tokom XIII veka oko impresivne stene iznad Chore kako bi ispunio fundamentalni zadatak: zaštitu od napada gusara, tako čestu pojavu u Egejskom moru.

Kastro se nalazi severno od Chore, u području koje se zove Vorina. Pored stepenica usečenih u stene koje vode do tvrđave, nalazi se crkva Ai Georgis. Penjanjem uz stepenice dolazi se do vrata, a kada se ona otvore dolazi se do vrha brda. Stepenice su savršeno očuvane. Sa tvrđave je pogled neverovatan. Chora, sa snežno belim krovovima zgrada, nalazi se ispod, gradska crkva je na levoj strani, a na desnoj predgrađe Troulos sa vetrenjačama na vrhu brda.

ARHEOLOŠKI MUZEJ

Nalazi se u centralnoj ulici Chore i ne može biti smešten na boljoj lokaciji nego što je najstarija zgrada u gradu, koja datira iz XVI veka. Kuća je nekada pripadala porodici bogatog trgovca i bila je sjajne konstrukcije pre perioda revolucije. U muzeju su izloženi arheološki nalazi od bronzanog do rimskog doba.

PRVA ŠKOLA

Finansirana od strane monaha iz manastira Hozoviotissa, to je bila prva grčka gimnazija osnovana posle revolucije 1821. godine.

MANASTIR HOZOVIOTISSA

Vidljiv sa parkinga pored plaže Agia Anna, na levoj strani, snežno beo, impresivan, tih, u senci vrha planine Profitis Elias, savršeno smešten na steni iznad mora, pojavljuje se kao vizija, posvećen Devici koji spašava živote i štiti ribare, manastir Hozoviotissa je najvažniji verski i kulturni spomenik Amorgosa. Položajem i izgledom podseća na manastir Ostrog.

Od Chore je udaljen 3 km, istim putem koji vodi do plaže Agia Anna, a povezan je redovnom autobuskom linijom.

Put do manastira je asfaltiran i završava se malim parkingom. Od te tačke potrebno je popeti se stazom sa 300 stepenica do spektakularnog manastira u kome žive monasi (oni kažu da ih je četvorica, ali tačan broj nije poznat), koji dočekuju turiste i pokazuju im unutrašnjost.

Da bi poseta bila dozvoljena, potrebno je imati adekvatnu odeću. Prilozi na kraju posete su dobrodošli. Manastir je otvoren tokom cele nedelje od 08:00 do 13:00 časova i od 17:00 do 19:00 časova, dok je leti otvoren samo u popodnevnim satima.

Pre nego što je manastir podignut, ta oblast se zvala Diavolotopos što znači zemlja đavola, kako bi se opisao težak i nepristupačan teren. Manastir je podignut posle pronalaska ikone Bogorodice u uvali koja je ispod njega. Neko je rekao da je ikona bila iz sela Hozovo u Palestini, najverovatnije iz manastira Hoziva, koji je postojao tokom prvih vekova hrišćanske ere i ima sličnosti sa manastirom Presvete Bogorodice u Hozoviotissi. Ikona je doneta na ostrvo verovatno tokom IX veka. Prema predanju, mali brod sa ikonom pristao je u zalivu, gde se manastir sada nalazi.

Vest o otkriću ikone od strane dvoje mladih ljudi koji su živeli na ostrvu je bila toliko važna da se o tome obavestio Carigrad. Čim je stigla vest o otkriću ikone, izdata je carska uredba kojom je vizantijski car Aleksije I Komnin naredio da se počne sa izgradnjom manastira. Bila je to 1088. godina i tom caru sada pripisuju izgradnju male crkve i ćelija gde su monasi boravili. Izgradnja manastira datira posle XI veka.

Tradicija i legende – Prema legendi u početku je pokušano da se izgradi manastir na obali mora, na mestu gde je pronađena ikona, ali neobjašnjivo – sav posao obavljen u toku dana je misteriozno pronađen uništen sledećeg dana. Jednog dana graditelj je izgubio kutiju sa alatom. Svuda su je tražili, ali je nisu mogli pronaći; na kraju su pogledali gore i videli da visi o ekser na planini. To je protumačeno je kao znak koji je poslala Bogorodica da ukaže gde bi trebalo graditi manastir. Svi projekti su zatim modifikovani i izgradnja manastira mogla je da počne.

CRKVA AGIOS GEORGIOS VALSAMITIS

To je jedna od najvažnijih crkava Amorgosa, nalazi se 5 km južno od Chore, na putu za Kamari. Od davnina je bio destinacija hodočašća zbog izvora.

Prema legendi u VIII veku pronađena je ikona Svetog Georgija na tom mestu, a meštani su sagradili crkvu. Po konjskom bosiljku (mentha longifolia), vrsti nane, koja raste u toj oblasti, svetac je dobio ime (na grčkom valsamos). Tokom vizantijske ere manastir je bio ženski i samostalan, dok nije postao zavistan od manastira Hozoviotissa. Poslednja monahinja koja je živela u manastiru Agios Georgios Valsamitis preminula je 1957. godine. Od 2011. godine časna sestra živi u ovom malom manastiru.

Manastir je verovatno izgrađen na mestu gde je postojala Paleohrišćanska bazilika. Manastir je otvoren za posete od 8:00 – 13:00 i od 17:00 – 19:00 h.

AEGIALI
Koloritno selo Aegiali je na severozapadu ostrva i postoje još tri sela: Laganda, Potamos i Tholaria. Rastojanje od Chore je 20 km, a redovna autobuska linija saobraća do sela.

Aegiali je i druga luka Amorgosa. U zalivu u obliku potkovice smeštena je fina peščana plaža sa tirkiznim morem neverovatno prozirnim i divnim.

Široka plaža sa finim peskom i kristalno čistom vodom je delimično uređena, a hlad daju stabla tamariske. Po obodu plaže su barovi, kafići, ouzerije, mali restorani i tipične taverne. To je turistički centar ostrva, sa hotelima, pansionima, sobama i apartmanima. U živopisnoj luci su mali šareni ribarski čamci, taverne, restorani i male prodavnice. Lak i jednostavana pristup do prelepih plaža, do trgovine i svega što je potrebno čini područje Aegiali idealnim mestom za porodice sa decom.

Crkva Ag. Anargyroi (Tholaria)

Luka Aegiali je povezana sa malim Kikladima (Iraklija, Kufonisi, Šinusa i Donusa) trajektima “Blue Star Ferries” i “Ferry Skopelitis”, koji polaze iz Katapole, glavne luke ostrva, i zaustavljaju se tri puta nedeljno u luci Aegiali. Iz luke Aegiali taksi brodići prevoze do ostrvca Nikurija.

KATO MERIA

I jug ostrva vredi videti. Postoje lepe uvale, vegetacija je mnogo bujnija nego na severu ostrva. I reljef je znatno pitomiji, sa zelenim brdima koja se spuštaju do mora i formiraju male doline.

Prvo selo na asfaltnom putu iz Chore kroz koje se prolazi je Kamari (46 stanovnika), udaljeno 11 km od glavnog grada. To je šačica belih kuća razbacanih po brdima.  Sledi Arkesini, 15 km od Chore, u kome se nalaze mini-market, piljare i taverne.  

18 km od Chore je selo Kalofana (40 stanovnika), smešteno u malu plodnu dolinu sa kafićima i tavernama.

Prolazak kroz ova sela i njihov obilazak je kao povratak u prošlost, okružena su mirom, spokojstvom, nasmejanim ljudima koji obrađuju svoja polja ili rade u kući ili samo uživaju u hladu svog vrta. Svaka krivina puta otkriva upečatljiv pogled i nudi neke slike iz prošlosti. Put dalje vodi do  plaže Kalotaritissa, a u jednom zalivu je nasukani brod “Liveros”.

PLAŽE

Amorgos je poznat po svojim divnim plažama i čistom moru. Glavne plaže su Katapola i Aegiali, dok postoje mnoge male uvale koje čekaju da budu otkrivene ako se pokuša sa pešačenjem po ostrvu. Nudizam se često praktikuje na nekim plažama koje su idealne za potpunu privatnost.

Katapola (Ormos):

Lokacija: 5 km zapadno od Chore.

Opis: Katapola je prilično popularna duga peščana plaža okružena porodičnim hotelima i ribljim tavernama.

Plaža Katapola nalazi se u centralnom delu Amorgosa. To područje je poznato po luci, koja je  jedna od najboljih prirodnih luka u Kikladima i Egejskom moru. Tu se mogu videti brojne usidrene jedrilice.

Plaža se proteže kroz tri naselja: Katapola, Rahidi i Xilokeratidi. Za turiste koji obožavaju sunčanje, zaliv Katapola ima savršenu hladovinu, koja je dobrodošlo olakšanje od jakog sunca u jeku leta. Mana plaže je što nije previše široka.

Dok se boravi u Katapoli, ne bi bilo zgoreg obići arheološki lokalitet Minoa, koja ima neke drevne arheološke nalaze otvorene za turiste tokom cele godine.

Maltezi:

Lokacija: 7 km zapadno od Chore.

Opis: Živopisna i izolovana plaža blizu Katapole, odlično mesto za opuštanje.

Plaža Maltezi nalazi se severozapadno od luke Katapola. Plaža je peščana i po svim standardima najslikovitija na Amorgosu. Njena prednost se ogleda u tome što je zaštićena od vetra meltemi, ali obično duva povetarac. More je plavkasto zeleno, a pesak je sitan. Zbog tih osobina jedna je od omiljenih plaža među turistima. Na plažu je najlakše doći brodićima koji polaze iz luke Katapola. Alternativno, moguće je doći pešice, za šta je potrebno 30-40 minuta pešačenja stazom kroz naselja Xilokeratidi. Na plaži se može iznajmiti suncobran.

Pored ove plaže u blizini se nalaze još dve plaže. Sa plaže Maltezi vidi se crkva Agios Panteleimon po kojoj je nazvana plaža pored nje. Ta plaža je dostupna stazom iz naselja Xilokeratidi, a takođe se na njoj zaustavljaju brodići iz luke Katapola. To su više stene nego plaža. Između plaža Maltezi i Agios Panteleimon je šljunkovita plaža Plakes (slika na prethodnoj strani). U moru ispred plaže su stene, a voda je prilično duboka. Stoga plaža Plakes nije pogodna za neplivače i malu decu.

Agios Pavlos:

Lokacija: 11 km severno od Chore.

Opis: Agios Pavlos je lepa peščana plaža koja je manje popularna od dve glavne plaže Amorgosa, Katapolu i Aegiali.  

Plaža Agios Pavlos nalazi se na severu ostrva Amorgos. Udaljena je oko 9 km od naselja Aegiali, a smeštena je prekoputa osrtrvca Nikurija.

Agios Pavlos je lepa peskovito-šljunkovita plaža sa mirnom i blistavom vodom. Zbog uticaja vetra i plime plaža liči na prst ispružen 100 m u more (slično kao plaža u Bolu na Braču). Takođe je savršeno mesto za ribolov. Do plaže Agios Pavlos se može doći automobilom, jer je blizu puta, ali i lokalnim autobusom. Postoje pogodnosti za turiste na plaži i oko nje, između ostalog dobar restoran domaće kuhinje.

Iz Agios Pavlosa za obližnje ostrvce Nikurija brodići saobraćaju svakih sat vremena u periodu od 11:00 do 19:00 h, a vožnja traje 10-15 minuta. Izlet do Nikurije je poslastica za sebe, pošto se može uživati u pejzažu i zvucima susednog ostrvca i njegove tri veličanstvene plaže.

Nakon 10-15 minuta hoda južno od ove plaže postoje brojne (uglavnom) napuštene plaže u zalivima gde se verovatno može uživati u sunčanju bez komadića odeće na sebi.

Nikouria:

Lokacija: Prekoputa plaže Agios Pavlos.

Opis: Ovo nenaseljeno ostrvce ima mirne zalive za kupanje.

Malo i neopisivo ostrvo Nikurija je praktično nenaseljena lokacija prekoputa plaže Agios Pavlos i sa pogledom na zaliv Aegiali. Poznato je iz antike po proizvodnji kovanog novca, a kasnije je korišćeno kao utočište za gubavce sa kopna. Na ostrvu su tri veličanstvene nedirnute plaže. Među njima jedna je prilično dugačka, a ostale dve su relativno manje veličine. Plaže na Nikuriji su peščane, a mestimično se može pronaći razbacano kamenje. More na Nikuriji je jasno, što ga čini idealnim za ronjenje, iako je voda nešto hladnija. Osnovni turistički sadržaji, kao što su restorani i kafići nedostaju na Nikuriji i trebalo bi  poneti hranu i piće prilikom posete ovom mestu.

Aegiali:

Lokacija: 16 km severoistočno od Chore.

Opis: Aegiali je druga najpopularnija plaža na Amorgosu, posle Katapole, ali je zadržala svoju autentičnost. Plaža je duga i peščana.

Aegiali je prilično dugačka plaža (proteže se u dužini od 1 km), prekrivena mekim peskom i morskom travom. Kristalna voda i zeleni pejzaž povećavaju turističku populaciju u naselju. Plažu ukrašavaju visoki borovi, koji uz to pružaju dobru hladovinu posetiocima. Puno kafića, snek barova i taverni je smešteno duž plaže, koja je delimično uređena sa suncobranima i ležaljkama. Plaža se nalazi u naselju Ormos Aegialis, oko 4 km od naselja Aegiali. U neposrednoj blizini plaže su brojni hoteli i apartmani za najam.

Deo plaže, koji je najudaljeniji od naselja zove se Fokiotrypa.

Levressos (Levrossos):

Lokacija: 17 km severoistočno od Chore.

Opis: Levressos je prelepa plaža blizu zaliva Aegiali, u severnom delu Amorgosa. Plaža je peščana sa kristalnom vodom i nudistima je omiljeno mesto.

Levressos je lepa plaža koja se nalazi 1 km od zaliva Aegiali. Plaža je peščana, sa kristalnom vodom i okružena stenovitim i strmim liticama. Dužina plaže je 180 m. Voda je plitka samo nekoliko prvih metara.

Do plaže se iz zaliva Aegiali dolazi asfaltnim putem za naselje Tholaria. Posle otprilike 1,2 km, na jednoj “lakat” krivini sa leve strane se odvaja asfaltni put za plažu Levressos. Posle oko 400 m dolazi se do parkinga, a odatle do plaže ima stotinak metara.

Pešice je potrebno oko 20 minuta da se iz zaliva Aegiali dođe do ove (ne)zvanične nudističke plaže. Leti saobraćaju brodići iz luke Ormos Aegiali do plaža na obali, uključujući i ovu plažu.

Najbliži turistički objekti se nalaze u naseljima Aegialis i Tholaria, dva naselja u neposrednoj blizini.

Psili Ammos:

Lokacija: 18 km severoistočno od Chore.

Opis: Do plaže Psili Ammos može se doći pešice iz luke Ormos Aegiali ili brodićem, zbog malo udaljene lokacije. Plažu odlikuje kristalno čista voda i prirodna lepota.

Ni Amorgos nije “izbegao” da ima plažu po imenu Psili Ammos (sitan pesak), što je karakteristično za skoro svako grčko ostrvo. Nalazi se oko 500 m zapadno od plaže Levressos, a dve plaže su spojene uskom stazom (slika desno). Plaža ima impresivno okruženje sa strmim liticama i drvećem koje pruža hladovinu posetiocima. Voda je obično mirna, pošto je mala uvala zaštićena od jakih vetrova. Plaža je dugačka 160 m. Ovo je odlično mesto za ronjenje sa maskom ili sa bocama. Plaža nije mnogo posećena iz razloga što se ne može doći kolima. Na plaži nema nikakvih turističkih sadržaja, ali netaknuta lepota ovog mesta će svakako nagraditi posetioce.

Hohlakas (Xoklakas, Chohlakas):

Lokacija: 18 km severoistočno od Chore.

Opis: Hohlakas je prilično mala i izolovana plaža bez turističkih sadržaja. Najčešće je posećuju oni koji žele da uživaju u miru daleko od bilo kakve gužve.

Hohlakas je još jedna plaža u nizu severno od zaliva Aegiali, oko 200 m zapadno od plaže Psili Ammos. Plaža je dobila ime po krupnijem šljunku, koji se na grčkom zove halki. Ova mala uvala je okružena visokim liticama. Na jednom (manjem) delu plaže je pesak, dok je drugi deo plaže stenovit. Stenovita obala je prilično nezgodna za kupanje, ali je dobra za ronjenje.

Do plaže se može doći uskim puteljkom od plaže Psili Ammos, a od luke Ormos Aegiali potrebno je 50-60 minuta pešačenja. Međutim, u glavnoj sezoni moguće je brodićem, koji polazi svakih 20 minuta iz luke, prebaciti se do plaže Psili Ammos, a zatim se posle desetak minuta pešačenja stiže na ovu plažu. Može se doći kolima do plaže Levrossos, a odatle ima oko 40 minuta pešačenja. Neophodno je poneti hranu i piće, jer nema nikakvih turističkih sadržaja u blizini.

Agia Anna:

Lokacija: 4 km istočno od Chore.

Opis: Na 20 minuta hoda od manastira Hozoviotissa, šljunkovita plaža Agia Anna nudi duboku plavu i kristalno čistu vodu.

Agia Anna je lepa plaža, najbliža Chori. Smestila se ispod manastira Panagia Hozoviotissa, najveće znamenitosti Amorgosa.

To je mala šljunkovita plaža koja se izdvaja po spektakularnoj lepoti. Ležaljki i suncobrana nema na ovoj plaži, tako da je potrebno sve što je neophodno poneti sa sobom. Uprkos ovoj neprijatnosti, Agia Anna je prilično poznata plaža na ostrvu. Zbog stena u moru, može biti opasna za decu, a sa druge strane pruža neverovatno ronjenje sa maskom ili bocama u kristalnoj vodi Egejskog mora.

Zadivljujuća voda plaže Agia Anna uhvaćena je okom kamere u filmu “Veliko plavetnilo” (The Big Blue).

Postoje još dve plaže sa desne strane, Sirma i Kambi, do kojih se može doći pešice.

Sirma

Kambi (Kampi, Ammoudi):

Lokacija: 4 km istočno od Chore.

Opis: Kambi je mala plaža okružena surovim liticama, na pešačkoj udaljenosti od plaže Agia Anna. Plaža je takođe poznata pod nazivom Ammoudi i dobro je posećena od strane nudista.  

Plaža Kambi je potpuno neuređena, što znači da ne postoje ležaljke, suncobrani ili taverne. Često je na udaru jakih vetrova. Kambi je takođe lepo mesto za ronjenje, zbog stena kojima je okružen. Do plaže se dolazi pešice od susedne plaže Agia Anna.

Mourou (Mouros):

Lokacija: 13 km jugozapadno od Chore.

Opis: Kao i na skoro svim plažama Amorgosa, i na plaži Mourou je voda kristalno čista, a ambijent je lep.

Do plaže Mourou postoji asfaltni put, koji se od glavnog puta odvaja u selu Kamari. Posle 1,8 km vožnje stiže se do parking prostora pored taverne. Zatim sledi desetominutno spuštanje stazom do plaže.

Glavna karakteristika plaže Mourou je retko lepa tirkizna voda. Ova relativno mala peščana plaža (dugačka 90 m) ima kamenje razbacano duž obale i stene u moru. Iza stena na kraju plaže postoje dve male pećine u kojima se može plivati i roniti. Plaža nije uređena sa suncobranima i ležaljkama, ali se iznad plaže nalazi taverna u koja služi hladna pića i grickalice.

Kalotaritisa (Kalotaritissa):

Lokacija: 21 km jugozapadno od Chore.

Opis: Plaža se nalazi na krajnjoj jugozapadnoj tački ostrva. Savršeno je mesto za opuštanje i uživanje u privatnosti.

Kalotaritissa je prilično dugačka plaža (140 m) sa dosta hladovine. More je svetlucavo i čisto. Plaža je peščana, a mestimično ima šljunka. Nalazi se u zatvorenom zalivu, ali nema informacija da li je zaštićena od vetrova. Na plaži Kalotaritissa se završava asfaltni put (zaista dalje se ne može) tako da je najudaljenija plaža od Chore. Jedan deo puta od raskrsnice za plažu Paradisi do sela Kalotaritissa (20 stanovnika), a to je  oko 700 m, nije asfaltiran, a zatim je 3 km puta do plaže ponovo asfaltirano.

Nema mnogo turističkih sadržaja sem usamljenog kafića, ležaljki i suncobrana. Dok se boravi na plaži, može se baciti pogled na brojne ribarske brodove.

Sa plaže se može prevesti brodićem (vožnja traje desetak minuta) do obližnjeg ostrvceta Gramvusa, koje ima dve velike i veći broj manjih plaža. Turističkih sadržaja na tom nenaseljenom ostrvcetu nema, pa se savetuje posetiocima da ponesu sve što im je potrebno, tako da nedostatak sadržaja ne bi uticao na pozitivni duh putovanja.

Paradisia (Paradisi):

Lokacija: 19 km jugozapadno od Chore.

Opis: Mala plaža Paradisia spada u najmirnije i najizolovanije plaže na Amorgosu. Nalazi se u blizini plaže Kalotaritissa.  

Nešto severnije od plaže Kalotaritissa nalazi se plaža Paradisia. Smestila se ispod crkvice Agia Paraskevi. To je lepa i izuzetno mala (dugačka samo 20 m) peščana plaža sa dosta šljunka razbacanog po pesku i jednim drvetom. Hladovina se jedino možda može pronaći ispod litica u neko doba dana. Sa plaže se vidi ostrvce Gramvusa.

More na plaži Paradisia ima kristalno čistu vodu. Turističkih sadržaja nema i na ovu plažu je potrebno poneti namirnice i vodu ukoliko se ostaje duže.

Do plaže Paradisia može se lako doći automobilom, ceo put je asfaltiran.

Kato Kambos:

Lokacija: 19 km zapadno od Chore.

Opis: Kato Kambos je živopisni zaliv sa sitnim peskom, dok su pojedini delovi sa kamenjem. Ova izolovana lokacija je savršena za uživanje u privatnosti.

Kato Kambos je veliki zaliv, u smislu da je od pučine u kopno uvučen čak 1 km, dok je širina zaliva oko 150 m. Plaža se nalazi u blizini naselja Kolofana (40 stanovnika).

Voda je plitka, a kada se ulazi u more ima kamenja u pesku (na slikama se nigde ne vidi da je plaža peščana, već se samo vidi samo kamenje). Plaža Kato Kambos nije opasna za plivače i ulaženje u hladnu vodu ove plaže zaista prija.

Drveće pored plaže omogućava boravak u hladovini.

Turističkih sadržaja nema ni na ovoj plaži, pa je opet stari savet da se ponese hrana i piće.

Dok borave na ovoj plaži, turisti mogu da posete izuzetnu, ali skromnu crkvicu Agia Anna, podignutu na samoj obali mora.

Do plaže se dolazi zemljanim putem dužine 1,7 km. Taj put se odvaja kod sela Kalofana, oko 600 m pre raskrsnice puteva za plaže Paradisia i Kalotaritissa (kada se dolazi iz Chore).

Agioi Saranta:

Lokacija: 10 km zapadno od Chore.

Opis: Agioi Saranta je mala izolovana plaža do koje se može doći pešice iz Katapole. Savršeno je mesto za opuštanje.

Agioi Saranta, što znači četrdeset svetih, je savršena peščana plaža zapadno od prirodne luke Katapola. More je čisto, ali prilično hladno. Prilikom ulaska u more potreban je oprez, pošto dubina nailazi naglo. Plaži nedostaju turistički sadržaji. Hladovinu je takođe teško pronaći na ovoj plaži.

Plaža je manje posećena od drugih plaža u regionu i savršena je za opuštajući odmor.

Do ove plaže može se doći pešice ili čamcem. Kolima se plaži može prići na otprilike 800 m udaljenosti. Od Katapole je plaža udaljena blizu 5 km.

16-Finikes (Fynikes):

Lokacija: 9 km zapadno od Chore.

Opis: Finikes je zabačena plaža koja se nalazi oko 4 km zapadno od luke Katapola. Potpuno izolovana i okružena pustim liticama, Finikes ima čistu vodu, ali nema turističkih sadržaja.

Zbog izolovane lokacije, plaža Finikes često postaje mesto okupljanja nudista. Sa plaže se pruža širok pogled na Egejsko more i zalazak sunca. Najbliži turistički sadržaji i smeštaj nalaze se u Katapoli.

Do plaže se može doći kolima. 400 m pre ulaska u selo Lefkes (58 stanovnika), sa desne strane se odvaja put za ovu plažu i posle 1,2 km vožnje po krivinama stiže se do plaže.

Na ovom delu obale, između plaža Agioi Saranta i Finikes, nalazi se plaža Tirokomou (ili Tirokomos). Ovoj plaži nemoguće je prići sa kopna, pošto ne postoji nikakva staza. Sve tri plaže su peščane, ali su i sve tri na udaru severnih vetrova, koji prouzrokuju visoke talase i može da se pojavi morska struja.